سقوط نخست وزیر اثر حاضر با نگاهی تطبیقی، مقاطعی خاص از زندگی «میرحسین موسوی» را به بررسی نشسته است.موسوی نخست وزیر سالهای اول انقلاب، که هنوز خود را نخست وزیر دوران امام مینامد؛ دو دهه از عرصۀ سیاسی کشور غایب بود و در آن دوران در مقابل حوادث و اتفاقات مهم، سکوت اختیار کرد. او که بعد از فتنۀ 88، در مقابل اعدام 5 عضو یک گروه تروریستی پیام میدهد و روش نظام را تخطئه میکند، در مقابل حوادث مهمی مانند قتلهای زنجیرهای، حادثۀ 18 تیر، مواضع نشریات زنجیرهای و حتی توقیف آنها و… سکوت کرد و هیچ واکنشی از خود نشان نداد. این سکوت 20 ساله تنها ابهام موجود در مورد شخصیت موسوی نیست. چگونگی ظهور او در عرصۀ قدرت، در اوایل انقلاب و مواضع و اقدامات وی در آن زمان نیز هنوز، در پردهای از ابهام قرار دارد