دکتر حامد اختیاری در سال 1375 با کسب رتبه 11 به دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران راه یافت. مواجهه روزانه با افرادی که دچار اختلالات سوء مصرف مواد (SUD) بودند، علاقه‌مندی او را به «نوروساینس و اختلالات شناختی مرتبط» برانگیخت. او در سال 1378 با دریافت اولین کمک‌هزینه پژوهشی در این حوزه، نخستین مقاله علمی خود را در سال 1379 با عنوان «نقش کورتکس پره‌فرونتال در تصمیم‌گیری‌های خطرناک» منتشر کرد. فارغ‌التحصیلی او در سال 1382 و دفاع از پایان‌نامه‌اش در زمینه تصمیم‌گیری خطرناک و رفتارهای بدون فکر، همزمان با اشتغالش در «مرکز ملی مطالعات اعتیاد ایران» (INCAS) بود که در نهایت به تأسیس آزمایشگاه عصبیشناختی او در سال 1383 انجامید. دکتر اختیاری در سال 1388 برنامه تحقیقاتی با عنوان «Translational Neuroscience Program» را در پژوهشکده مطالعات علوم‌شناختی (ICSS) در تهران آغاز کرد. پذیرش او در مقطع دکترای تصویربرداری عصبی در دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1389، آغازگر پروژه پایان‌نامه‌ای در مورد مبانی عصبی مهار پاسخ به وسیله fMRI بود که در نهایت منجر به سفر او به آمریکا برای ادامه تحصیل در مقطع فوق دکترا و همکاری با دکتر مارتین پاولوس در مؤسسه تحقیقات مغزی لوریت (LIBR) شد. از سال 1396 تاکنون، او علاوه بر حفظ جایگاه هیئت علمی در این مؤسسه، در دپارتمان روان‌پزشکی در حال اتمام دوره رزیدنتی خود و در دپارتمان نوروساینس، در آزمایشگاه خود در زمینه تحریک مغزی بیماران روان‌پزشکی مشغول به فعالیت است.