حسین پاینده یکی از چهره‌های برجسته در حوزه ادبیات، نقد ادبی و نظریه‌پردازی در ایران است. او به عنوان نویسنده، مترجم، منتقد ادبی و استاد تمام دانشگاه علامه طباطبائی شناخته می‌شود و نقش مهمی در پیشبرد نقد ادبی و مطالعات فرهنگی در ایران ایفا کرده است. پاینده تحصیلات کارشناسی خود را در رشته ادبیات انگلیسی از دانشگاه علامه طباطبائی و کارشناسی ارشد را از دانشگاه تهران به پایان رساند. سپس برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و دکترای خود را در نظریه و نقد ادبی از دانشگاه ساسکس دریافت کرد. او از سال 1368 به عضویت هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی درآمد و هم‌اکنون استاد تمام دانشکده علوم ارتباطات این دانشگاه است. حسین پاینده تاکنون بیش از 26 کتاب تألیف و ترجمه کرده است. آثار او شامل موضوعاتی مانند نقد ادبی، مطالعات فرهنگی، و تحلیل داستان کوتاه است. از جمله آثار برجسته او می‌توان به کتاب‌های داستان کوتاه در ایران (در سه جلد)، نظریه‌های رمان، و نقد ادبی: درسنامه‌ای میان‌رشته‌ای اشاره کرد. او همچنین مسئول پروژه "مجموعه نظریه و نقد ادبی" بوده که در هشت جلد منتشر شده است. مقالات متعددی از وی در نشریات داخلی و خارجی منتشر شده که با رویکردی میان‌رشته‌ای نوشته شده‌اند. پاینده یکی از تأثیرگذارترین منتقدان ادبی معاصر ایران است. هوشنگ گلشیری نیز در کتاب باغ در باغ از او به عنوان یکی از یاری‌رسانان پیشبرد نقد ادبی یاد کرده است. وی با تدریس، تألیف، ترجمه، و برگزاری کارگاه‌های آموزشی تلاش کرده تا نسل جدیدی از منتقدان و پژوهشگران ادبی را تربیت کند.