پیتر هانتکه (به آلمانی: Peter Handke) آلمانی: [ˈhantkə] (زادهٔ 6 دسامبر 1942 در گریفن) نویسنده و نمایشنامه‌نویس پیشرو (آوان - گارد) اتریشی و برنده جایزه نوبل ادبیات سال 2019 است. انتخاب پیتر هانتکه به‌عنوان برنده جایزه نوبل انتقادهای زیادی از آکادمی نوبل را برانگیخت؛ زیرا هانتکه در دوره جنگ بوسنی از نیروهای صرب پشتیبانی کرده بود.

 بر اساس نظر انتقادی او به کلیشه زبانی و حضور آگاهانه نویسنده در متن بیش از هر چیز به بیگانه سازی ذهن و محیط در آثار پرداخته است. آثار اولیه او مانند دشنام به تماشاگران و ترس دروازه‌بان از ضربه پنالتی او را به‌سرعت در دهه شصت معروف ساخت.

زندگی‌نامه 

 پیتر هانتکه پدر واقعی‌اش را ندید و از 2 سالگی به همراه مادر و ناپدری‌اش، 4 سال را در آلمان شرقی گذراند. پدربزرگ مادری‌اش اهل اسلوونی بود. در سال 1948 دوباره به گریفن بازگشت. پس از پایان دورهٔ دبیرستان در مدرسه مذهبی کاتولیک‌ها، به مدت 4 سال در دانشگاه گراتس در رشته حقوق تحصیل کرد. پس از آن به ادبیات روی آورد و با آثار نویسندگانی چون داستایوفسکی، ماکسیم گورکی، توماس وولف و ویلیام فاکنر آشنا شد. 

 در سال 1966 به ایالات متحده آمریکا رفت و در گردهمایی موسوم به "گروه 47" در دانشگاه پرینستون به رواج نوعی نوشته‌های رئالیستی در ادبیات‌معاصر آلمان تاخت و برای نخستین‌بار نامش بر سر زبان‌ها افتاد.

نوبل ادبیات 

 انتخاب پیتر هانتکه به‌عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات سال 2019 انتقادهای زیادی از آکادمی نوبل را به چند دلیل برانگیخت. یکی این بود که کارگروه نوبل، یک اروپایی را برگزیده بود. دیگر اینکه برنده 2019 نیز از میان زبان‌های همیشه ستایش شده، گزینش شده است. اما مهم‌ترین انتقاد این بود که هانتکه در دوره جنگ بوسنی از نیروهای صرب پشتیبانی کرده بود.

نویسندگی 

 او با آفرینش آثاری نو و نامتعارف و تغییر نشانه‌ها و روابط بین شخصیت‌ها در نمایشنامه‌هایی چون دشنام به تماشاگران و کاسپار، شیوه‌های بدیعی به کار گرفت و به تجربه‌گرایی دست یازید. هانتکه در آثار بعدی خود از شیوه‌های نوآورانهٔ درهم شکستن مرزهای زمان و بازگشت به اصل خویش و به‌کاربستن اشیا و رویدادهای عادی برای تصویر اسطوره‌های نهان در دل آن‌ها سود جسته است.