او کارگر چاپخانه بود و با نثری پرشور، داستان‌های تاریخیعشقی را برای مجلات عامه‌پسند می‌نوشت. شاپور آرین‌نژاد همواره به نگارش داستان‌های مسلسل، کوتاه، نوول، فانتزی، رپرتاژ و مقالات متنوع در روزنامه‌ها مشغول بود و به دلیل علاقه‌اش به نویسندگی، مشاغل اداری را رها کرده و به‌طور حرفه‌ای به این عرصه روی آورد. کتاب «ده مرد رشید» از شناخته‌شده‌ترین آثار ادبی اوست که در احیای غرور ملی و افتخار به گذشته و باستان‌گرایی دورانش نقش مهمی ایفا کرد. برخی سبک نوشتاری او را مشابه الکساندر دوما می‌دانند. در طول دوران فعالیت ادبی آرین‌نژاد از سال 1320 تا 1346، ده‌ها جلد رمان، نوول و داستان کوتاه از او منتشر شد که مشهورترین آن‌ها رمان مفصل «ده مرد رشید» (1335ش) است که به رقابت‌های پسران اردشیر دوم هخامنشی بر سر جانشینی او می‌پردازد. برخی از این آثار هنوز در ایران پرفروش هستند. در نهایت، آرین‌نژاد در سال 1346 به دلیل بیماری در جوانی درگذشت و در امامزاده عبدالله شهر ری به خاک سپرده شد. در سال 1362، تعدادی از آثارش به همت همسرش و انتشارات دنیای کتاب دوباره منتشر شد.