غلامحسین ساعدی یک نویسنده، روانپزشک، و فعال سیاسی چپگرای ایرانی بود. او با نام مستعار گوهر مراد نیز شناخته می‌شود. ساعدی در زمینه‌های مختلف ادبی و هنری از جمله نمایشنامه‌نویسی، رمان‌نویسی، شعر، و فیلمنامه‌نویسی فعالیت داشت.  ساعدی در یک خانواده فقیر در تبریز به دنیا آمد. او در دبیرستان به نوشتن داستان پرداخت و در هفته‌نامه دانش‌آموز منتشر می‌کرد. ساعدی در سال 1333 تحصیلات پزشکی خود را در دانشگاه تبریز آغاز کرد و در دوران دانشجویی به فعالیت‌های سیاسی و ادبی ادامه داد. او در جنبش‌های دانشجویی و سیاسی فعال بود و با صمد بهرنگی و دیگر فعالان سیاسی آشنا شد. ساعدی از مخالفان رژیم پهلوی بود و پس از انقلاب 1357 به دلیل سرکوب گروه‌های چپ، در سال 1360 به فرانسه مهاجرت کرد.  از آثار مشهور او می‌توان به نمایشنامه گاو، مجموعه داستان عزاداران بیل، و فیلمنامه آرامش در حضور دیگران اشاره کرد. ساعدی در آثار خود به مسائل اجتماعی و سیاسی ایران می‌پرداخت و با زبانی ساده اما تأثیرگذار، دغدغه‌های مردم را بازتاب می‌داد.