هانا آرنت یکی از ایدئولوگ‌های نئولیبرالیسم معاصر است. آرنت مدتی شاگرد هایدگر بود و بر خلاف دیگر نظریه‌پردازان لیبرالی، تمایلات پوزیتیویستی کمتری داشت. آرنت اساساً در قلمرو تفکر سیاسی قلم‌زده و سردمداران نظام سرمایه‌داری غرب از او به‌عنوان یک ایدئولوگ در جنگ سرد بهره می‌گرفتند. کانون توجه آرنت به لحاظ فکری مسئله خشونت سیاسی و نسبت آن با انقلاب و توتالیتاریسم است. آرنت در مقام یک لیبرال شدیداً با انقلاب مخالف است. او معتقد است که انقلاب‌ها در صورت پیروزی به توتالیتاریسم و خشونت می‌انجامند و چون در نفس خود انقلاب هم به‌کاربردن خشونت علیه وضع موجود نهفته است، پس تحمل وضع موجود هر چقدر ظالمانه و سلطه‌گرانه که باشد بهتر از در افتادن با آن از طریق انقلاب است. «وضع بشر»، «ریشه‌های توتالیتاریسم»، «انقلاب»، «خشونت»، «حیات ذهن»، «اندیشیدن و ملاحظات اخلاقی» و... . اینها بخش کوچکی از کتاب‌هایی است که توسط هانا آرنت فیلسوف و تاریخ‌نگار زن آلمانی در ایران ترجمه و منتشر شده است. هانا آرنت بدون شک یکی از مهم‌ترین فیلسوفان قرن بیستم است که اندیشه‌هایش تأثیر فراوانی بر چگونه اندیشیدن گذاشت. آرنت با نگاهی فلسفی به بررسی مسائل گوناگون جامعه خویش پرداخت و شاید به همین دلیل در زمره بهترین فیلسوفان قرن بیستم قرار گرفت که توانست بسیاری از حوادث مهم این قرن را با فلسفه سیاسی پیوند زند و به تحلیل و واکاوی آنها بپردازد