کتاب وداع یک مرد : روایت داستانی مهندس شهید سید محمدتقی رضوی این اثر در 12 فصل و از زبان مادر، همسر، همرزمان و دوستان شهید محمد تقی رضوی نوشته شده است. در بخشی از کتاب "وداع یک مرد" و به نقل از این شهید آمده است: "همه فرماندهان نظامی، سپاهی و جهاد به همین کار [ساخت جاده‌ای در تنگه چزابه و ارتفاعات الله‌اکبر برای عملیات طریق‌القدس] امید بسته‌اند تا بتوانند یک عملیات موفق را انجام بدهند. نباید زود خسته بشویم و جا بزنیم. من خودم پشت بلدوزر می‌نشینم و پا به پایتان کار می‌کنم که بدانید اگر صد بار هم کار تکراری بکنیم، سرانجام باید جاده را بسازیم. جریان مورچه در ملک سلیمان یادتان هست؟ ما یک هدف داریم و آن هدف برایمان مقدس و ارزشمند است. هر قطره عرق ما که الان و موقع کار ریخته می‌شود، یک قطره خون رزمنده‌ها در حین عملیات، کمتر ریخته می‌شود و از جان آن‌ها محافظت می‌کند، با این انگیزه دوباره شروع به کار می‌کنیم." شهید سیدمحمد تقی رضوی در سال 1334 در مشهد مقدس بدنیا آمد. او برای درس و تحصیل وارد انستیتو مشهد شد و پس از فارغ التحصیل شدن، به سربازی اعزام ‌گردید. سربازی وی، با اوج‌گیری انقلاب مصادف می‌شود و او به روشنگری دیگر سربازان در پادگان می‌پردازد . رضوی در عملیات «طریق القدس» جاده‌ای ابتکاری از پشت تپه‌های «الله اکبر» احداث می‌کند که نیروهای رزمنده با استفاده از آن جاده، دشمن را دورزده و با تصرف توپخانه دشمن، به پیروزی عظیمی دست می یابند به دنبال فرمان حضرت امام خمینی (ره) مبنی بر ترک پادگانها توسط سربازان، او نیز پادگان را ترک کرد. وی از روزهای نخستین جنگ، خود را به جبهه‌‌ها رسانده و با عضویت در ستاد جنگهای نامنظم شهید چمران به دفاع از انقلاب و اسلام می‌پردازد. پس از آن پس به جهاد خراسان می‌پیوندد و در آن‌جا به عنوان «مسئول ستاد پشتیبانی جنگ جهاد خراسان » مشغول انجام وظیفه می‌شود و نقش بسزایی در سازماندهی و گسترش ستاد پشتیبانی ایفا می‌کند که با تلاش و پیگیری او ستاد مرکزی پشتیبانی جنگ و جهاد در جنوب شکل می‌گیرد . رضوی به رغم داشتن مسؤولیت بالا، هر جا که احساس نیاز می‌کند، فوراً وارد عمل می‌شود. وی در عملیات «طریق القدس» جاده‌ای ابتکاری از پشت تپه‌های «الله اکبر» احداث می‌کند که نیروهای رزمنده با استفاده از آن جاده، دشمن را دور زده و با تصرف توپخانه دشمن، به پیروزی عظیمی دست می یابند. شهید رضوی با پشتکار و ابتکار فراوانی که در عملیاتهای گوناگون از خود نشان می‌دهد، توجه مسؤولان و فرماندهان جنگ را جلب می‌نماید و پس از ماهها خدمت در مسئولیت فرماندهی مهندسی جهادسازندگی، به عنوان «مسؤول ستاد کربلا» و «فرماندهی مهندسی جنگ جهادسازندگی » و نیز «معاونت فرماندهی قرارگاه مهندسی رزمی قرارگاه خاتم‌الانبیاء منصوب شده و به هدایت مهندسی – رزمی جنگ می‌پردازند . او سرانجام روز سوم خرداد ماه سال 1366 در عملیات کربلای 10 به شهادت رسید.