کتاب مریمیه - از فریتیوف شوان تا سید حسین نصر یکی از مهمترین این بدعتها «ازدواج عمودی و افقی» یا «طولی و عرضی» است. در سال 1965، یعنی پس از ارتباط با «نماد مؤنث»، شوان زن دوّم اختیار کرد. این کار هر چند از نظر قوانین سوئیس ممنوع است ولی از نظر شرع اسلام ممنوع نیست. مسئله اینجاست که زن دوّم شوان شوهر داشت و زن و شوهر، هر دو، از پیروان شوان و نزدیکترین کسان به او بودند. دوّمین زن شوان همان باربارا پری (حمیده)، همسر ویتال پری، است. شوان اجازه داد این دو بعنوان زن و شوهر همچنان با هم زندگی کنند و زن به شکل «طولی» یا «عمودی» با شوان ازدواج کرد. از نظر شوان «رابطه طولی» انسان را به خدا وصل میکرد و «رابطه عرضی» صرفاً زمینی بود. بعدها، پیروان شوان این رابطه جنسی را «ازدواج معنوی» نامیدند. بورکهارت و لینگز، پس از تردیدهایی، بر این اقدام صحه گذاردند. بورکهارت میگفت: این مسئله، و مسائلی که برای برخی زنان پیش آمد، او را عمیقاً آزار میداد، ولی وی پس از کشاکشهای درونی به این نتیجه رسید که وظیفه وفاداری به شیخ مقدم بر هر چیز است.