کتاب من همان عبدالله هستم بی‌تردید شگفتی‌های هشت سال دفاع مقدس قابل شمارش نیست و یکی از این شگفتی‌ها اتفاق‌های درس‌آموز آزادگان جنگ تحمیلی در اردوگاه‌های رژیم بعث بود؛ اگرچه نمی‌شود از درس صبر، صمیمیت، ازخود‌گذشتگی، نوآوری آزادگان عبور‌ کرد، اما در تنگنای قفس‌های سرد و سنگی و زخم و درد، یافتن راهی برای مفید بودن و سربلند زندگی کردن نکته‌ای قابل تأمل است. افسوس که نمی‌توان همه‌ی گنج‌های پنهان زمین را دید، نمی توان همه‌ی اقیانوس را در سبو ریخت و نمی‌توان آسمان را با تک تک ستارگانش نقاشی کرد. اما می‌شود با گوشه ای از فصل پر رمز و راز از زندگی آن ها آشنا شد: کتاب: «من همان عبدالله هستم» اثر ارزشمند «عبدالله تاج فر» آزاده ایلامی توسط انتشارات پیام آزادگان در شمار آثار مربوط به دفاع مقدس و بخش اسارت قرار گرفت. عبدالله تاج فر یکی از همان کسانی است که بی‌تردید دفتر خاطراتش نمی‌تواند آیینه‌ی همه‌ی ناگفته‌هایش باشد، نمی‌توان بی تفاوت از کوچه‌ی پیچ پیچ خاطراتش عبور کرد و مبهوت لحظه‌های عشق، ایمان، دوراندیشی، شجاعت و درایت این‌ آزاده‌ی مرزنشین نشد؛ او خود در توصیف دفتر خاطراتش می‌گوید: آن چه در این حکایت مستند می‌خوانید، شاید عجیب باشد؛ اما از هوایی که نفس می‌کشیم واقعی‌تر است.» آن‌چه کتاب« من همان عبدا...هستم» را از سایر کتاب‌های این عرصه متمایز می‌کند، نگاه موشکافانه، عمیق و ژرف نویسنده کتاب نسبت به اتفاق‌های شروع انقلاب اسلامی و جنگ نابرابر« عراق» با «ایران» است. عبدالله تاج فر از ویژگی‌های ژئوپلیتیکی و جغرافیایی خاص منطقه محل زندگی‌اش، به خوبی پلی به اتفاق‌های ریز و درشت آن روزها می‌زند؛ به طوری که خواننده می‌تواند همراه او به همه‌ی زوایه های خاطراتش سرک بکشد، با کودکی او تا سرانگشتان کار و تلاش و درس بدود، به مداوای مجروحان بشتابد، اسلحه بردوش بگیرد و شجاعت را از ماشه تفنگ بچکاند و سرانجام در ناگزیری شرایط، سال‌های طولانی اسارت را در اردوگاه های مخوف رژیم بعث زندگی کند...