کتاب فاطمه معصومه(س)مهمان هفده روزه این اثر، در بین کتاب‌های مربوط به زندگی حضرت معصومه(س)، ویژگی‌های منحصر به فردی دارد، از جمله اطلاعات فراوان تاریخی، موارد تحقیقی، سلسله اسناد احادیث و ... که اغلب آن موارد برای مخاطبان محقق و اهل علم بسیار قابل استفاده است. هنگامی که لشکر اسلام برای نخستین بار به ایران حمله کرد و پادشاهی ایران شکست خورد، کسی باور نمی‌کرد ایرانیان دین اسلام را بپذیرند و پس از مدتی آن را با تمسک به مکتب اهل‌بیت(ع) تکمیل و تشیع را مذهب رسمی کشور اعلام کنند. در آن زمان شاید کسی به‌جز یاران نزدیک اهل‌بیت(ع) نبودند که حدیث رسول خدا(ص) را به خاطر بیاورند که فرمود: «اگر علم در ثریا باشد، مردانی از فارس به آن دست خواهند یافت.» خداجویی، دین‌خواهی و اعتقاد به سرنوشت الهی، جزء جدانشدنی تفکر ایرانیان بوده است و آن را در جای‌جای تاریخ مذهبی ایران می‌توان یافت. براساس مطالب کتاب، پس از گسترش اسلام در میان ایرانیان و با وجود تبلیغات سوء بنی‌امیه و بنی‌عباس، باز هم می‌بینیم که در سفر امام رضا(ع) به ایران، اقوام مختلف ایرانی، دسته‌دسته و گروه‌گروه در مسیر حرکت ایشان حضور می‌یافتند و امام واقعی و اسلام واقعی را از نزدیک زیارت می‌کردند. آنان فرمایشات آن حضرت را می‌شنیدند و آن را سینه‌به‌سینه یا به‌صورت مکتوب به فرزندانشان منتقل می‌کردند. شاه‌بیت این غزل معنوی، هجوم سیل‌آسای مردم برای درک فیض حضور امام رضا(ع) در منطقه نیشابور بود با جمعیتی بسیار زیاد که تنها حدود 24000 نفر از آنها کاغذ و قلم به دست، حدیث «سلسلة‌الذهب» (اسناد طلایی) را نوشتند. آن حضرت به نقل از پدرانش و از رسول خدا(ص) و از خدای متعال فرمود: «کلمة لا اله‌الاالله حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی؛ کلمه لا اله ‌الاالله قلعه محکم من است پس هر کس [با گفتن آن] داخل قلعه محکم من بشود از عذابم در امان است» و سپس فرمود: «بشروطها و انا من شروطها؛ اما به شرط‌هایی که دارد، و من از شرط‌های آن هستم». خداوند نعمت را تمام کرد تا آن جا که سفر امام رضا(ع) در ایران، وجدان خدایی ایرانیان را بیدار کرد، روحشان را جلا داد، تفکرشان را سمت و سو بخشید و آثار ولایت علی(ع) را در آنها تا قیامت ماندگار کرد. و از این روست که بعد از 14 قرن و در این عصری که ارتباطات و پیشرفت‌های علمی انکارنشدنی، حرف اول را می‌زند، باز هم می‌بینیم که زائران و پناه‌جویان آن درگاه الهی هر روز بیشتر می‌شوند. نگین سرزمین ایران، نور دل شیعیان، این فرزند علی و زهرا(علیهم‌السلام) و یادگار حسن و حسین(ع)، پناهگاه انس و جن، شفابخش دل گناهکاران، ستاره هشتم آسمان ولایت، تجلی‌گاه غدیر و مروارید غریب اهل‌بیت(ع)، در زمین طوس جا گرفت تا شیعیان شیفته آل‌عبا، پس از غصب خلافت الهی و رقم خوردن تاریخ سراسر تیره انسان، این بار روشنایی قلب خود را در پناه او جست‌وجو کرده و بیابند، و چه نعمتی از این فزون‌تر. محبت و دلبستگی امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س)، که پس از دلبستگی امام حسین(ع) و حضرت زینب(س)، بی‌مانند است و در بین هیچ خواهر و برادری بدین‌سان وجود نداشته است؛ باعث شد که آن کریمه اهل‌بیت(ع) در پی برادر غریب خود به ایران سفر کند و شاخه طوبای دیگری از خاندان اهل‌بیت(ع) در میان جمعیت دوستداران آل‌عبا و در گوشه دیگری از سرزمین ایران بیارامد. آری، برکت خاک شریف قم به حضور خواهر امام رضا(ع)، این گوهر یکدانه، تکمیل شد تا آشیانه آل محمد(ص) و پناهگاه شیعیان شود، و حضرت معصومه(س) به فرمان الهی، جایی بهتر از قم برای حضور دائمی بین شیعیان علی(ع) نیافت. قم، حضرت معصومه(س)، امام رضا(ع)، ایران و علوم اهل‌بیت(ع) همه و همه به دست تقدیر خالق متعال، پناهگاه دوستداران آل محمد(ص) شدند تا بذر تولی و تبری در سرزمین سبز دل‌های شیعیان از نسلی به نسلی دیگر، پی‌در‌پی شکوفا شود. و آن هنگام که محبان اهل‌بیت(ع) در حسرت مرقد شریف زهرای مرضیه(س) بی‌تابی می‌کنند، ضریح و بارگاه حضرت معصومه(س) این مهمان هفده روزه در قم -که تجلی مزار پنهان حضرت زهرا(س) است و پاداش زیارتش بهشت- میزبان خوبی در تسلی حسرت و حیرانی است تا دست‌های امیدوار دوستدارانش را عنایتی ماندگار ارزانی کند، باشد که توفیق زیارت به تکرار عنایت شود. امام صادق(ع) پیش از ولادت حضرت معصومه(ع)، و حتی پیش از ولادت امام موسی کاظم(ع)، در مورد قم و معصومه مدفون در آن‌جا فرمودند: «الا ان‌الله حرما و هو مکه، الا ان لرسول‌الله حرما و هو‌المدینه، الا ان لامیرالمومنین حرما و هو‌الکوفه، الا ان حرمی و حرم ولدی بعدی قم، الا ان قم کوفتنا‌الصغیره، الا ان للجنه ثمانیه ابواب، ثلاث منها الی قم. تقبض فیها امراه هی من ولدی، واسمها فاطمه بنت موسی، تدخل بشفاعتها شیعتنا‌الجنه باجمعهم؛ آگاه باشید که خدا حرمی دارد و آن مکه است، و پیامبر خدا حرمی دارد و آن مدینه است، و امیر مومنان حرمی دارد و آن کوفه است. آگاه باشید که حرم من و فرزندان من بعد از من قم است! آگاه باشید که قم کوفه کوچک ماست! آگاه باشید که بهشت هشت در دارد، سه تای آن به سوی قم است! بانویی از فرزندان من به نام "فاطمه" دختر موسی در آن‌جا رحلت می‌کند که همه شیعیان ما با شفاعت او وارد بهشت می‌شوند». از آن‌جا که این حدیث پیش از ولادت امام موسی کاظم(ع)، و از زبان مبارک امام صادق(ع) نقل شده، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ و لذا به چند نکته مهم از عبارات آن توجه می‌نماییم: 1- قم حرم ائمه(ع) است. 2- بانویی از فرزندان ائمه(ع) در قم رحلت می‌کند. 3- همه شیعیان به شفاعت حضرت معصومه(ع) وارد بهشت می‌شوند. این تعبیرها -ظاهرا- در مورد هیچ بانوی دیگری وارد نشده است و لذا می‌توان گفت که آن حضرت نمایانگر جلال و جبروت حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا(س) است. اگر تنها همین یک حدیث در مورد حضرت معصومه(س) وجود داشت، بی‌شک برای معرفی شخصیت والای آن حضرت به هیچ مطلب دیگری نیاز نبود، اما خوشبختانه برای شناخت بیشتر ایشان و حرکت به سوی معرفت معصومین(ع) احادیث دیگری نیز وجود دارد که در طول این کتاب، آن‌ها نیز روایت می‌شوند. درباره فضیلت زیارت اهل‌بیت(ع) در بخش «سخنی با خوانندگان» می‌خوانیم: «زیارت سنت حسنه‌ای است که از صاحبان دین و جانشینان خداوند در زمین به جای مانده است، و بدان اندازه اهمیت دارد که هر یک از معصومین(ع) در هر فرصتی که روی می‌نموده است به انجامش پرداخته و ما را نیز بدان رهنمون ساخته‌اند. حضرت رضا(ع) در این‌باره فرموده‌اند: "به یقین که هر امامی را عهد و پیمانی است بر گردن شیعیان و دوستانشان، که از جمله وفای کامل نمودن به عهد و نیکو به جا آوردن پیمان، زیارت قبرهای آنان (ائمه"ع") می‌باشد. پس آن کسی که امامان را مشتاقانه زیارت کند و آنچه را مورد رضایت آنها بوده تصدیق نماید، بداند که امامانش در روز رستاخیز شفیع او خواهند بود"». با عنایت به همین رهنمود، ما نیز برای تقرب به خداوند و وفای به عهد، خود را به حریم حرم برگزیده‌هایش نزدیک کرده و در حالی که نعمت و منتی فزون را به جان خریداریم، می‌گوییم: «ای خاندان مصطفی! ما وسیله‌ای جز این نداریم که بر گرد مشاهد شریفتان طواف کنیم و ارواح مقدستان را بر مصیبت‌های بزرگ و جانسوزی که از سوی امت ستمگر بر شما وارد شده است، تسلیت گوییم ...». کتاب حاضر در هشت فصل سامان یافته است: خاندان آن حضرت، القاب حضرت فاطمه معصومه(س)، از میلاد مسعود تا اجل موعود، زیارت حضرت معصومه(س)، مختصری درباره حرم مطهر حضرت معصومه(س)، قم و حضرت معصومه (س)، قم و اطراف آن، توتیای دیده حور. کتاب‌های آثارالحجه، اثبات‌الوصیه، احتجاج طبرسی، اختصاص، ارشاد، اصول کافی، اعلام‌النساء، اعلام‌الوری، الاعلام، اعیان‌النساء، اقامة‌البرهان، الزام‌الناصب، امالی(صدوق، شیخ طوسی)، امل‌الآمل، الانساب، انوارالمشعشعین، بحارالانوار، بصائرالدرجات، تاریخ طبری، تاریخ قم، تاریخ‌المدینة‌المنورة، تاریخ یعقوبی، تحفة‌الزائر، تذکرة‌الخواص، تفسیر برهان، تفسیر عیاشی، تهذیب‌الاحکام، ثواب‌الاعمال، جنة‌الماوی، دائرة‌المعارف تشیع، الدعا والزیارة، دلائل‌الامامة، الذریعه، روضه کافی، روضة‌الواعظین، ریاحین‌الشریعه، سفینة‌البحار، علل‌الشرائع، عمدة‌الطالب، عوالم، عیون اخبارالرضا(ع)، الغدیر، فروع کافی، کمال‌الدین، من لا یحضره‌الفقیه و ده‌ها عنوان کتاب دیگر، از منابع و مصادر نویسنده در تدوین این اثرند.