کتاب شعرهایی که در کوچه میدوند موسی بیدج متولد ۱۳۳۵ است. وی سالهای سال به سردبیری برنامههای رادیویی پرداخته و مدتی نیز به همکاری در مجلات و نشریات نامدار ادبی پرداخته است. در این سالها با توجه به رشته دانشگاهی و همچنین علاقه شخصی به کار ترجمه نیز مشغول بوده است و شاعران بنام دنیای غرب را به ایرانیان معرفی کرده است. در دانشگاه تدریس کرده است و برای جوانان از زیباییهای پنهان در ادبیات زبان عرب گفته است اما از همه مهمتر این است که چرا صنعت شاعری را پیش از صنعت مترجمی و استادی وی بر زبان نمیآورند؟ غزل را دوست دارم با قامتی زیبا قافیه در دست شرایطم خوب است شاید فقط به دلیل شغلم مثل نقاش ساختمان قلم میزنم و عصری که میآیم لباسهایم رنگی است بوی بنزین میدهم پس دلم را آتش نزنید منفجر میشوم من که دست بر نمیدارم همه را میکشم حافظ، سعدی، مولانا شهریار و رهی و هر کسی که سر راهم باشد یا اصلاً به صورت خودش اسید میپاشم بگذار اعدامم کنند بگذار بروم به جهنم