کتاب مجالس تعزیه( دو جلدی) مجموعه دوجلدی مجالس تعزیه شامل تعزیه نامه های منطقه دربندسر (روستایی در حوالی تهران) است. اشعار این تعزیه نامه ها ترکیب و تلفیقی است از نسخه های تعزیه های تهران و طالقان و جاهای دیگر، با ویژگی های فرهنگ و ادب محلّی که در شکل ساختی هر یک از تعزیه نامه ها و کلمات و ترکیبات و مضامین اشعار پیداست. امّا این اشعار به‌طور‌کلی ساده و عامه فهم است، با این همه، برخی از آنها از حیث آرایه های ادبی و صور خیال چندان استادانه و با مهارت سروده شده اند که با بهترین نمونه های شعر فارسی پهلو می زنند. تعزیه نامه ها بخش بزرگی از ادبیات نمایشی ما را در فرهنگ عامه شکل می دهند، و سهمی از میراث اجتماعی – فرهنگی مردم جامعه های شهری و روستایی ما هستند. گردآوری این متون به همان صورت های محلی که در میان مردم رواج دارد این فرصت را به مردم شناسان و زبان شناسان و پژوهشگران علوم ادبی و هنری می دهد که با مطالعه و بررسی دقیق و تطبیقی آن ها به دقائق اجتماعی، فرهنگی، زبانی، ادبی و هنری عناصر تشکیل دهنده آن ها پی ببرند و چگونگی تحول این هنر را بشناسند. برای محققان تاریخ و معارف دینی هم این امکان را فراهم می کند که با به رسمیت شناختن این هنر به عنوان ابزاری برای تقویت مکارم اخلاقی، ساخت آن را از اخبار کذب بزدایند و میان حقایق مسلم تاریخی و " زبان حال"ها خط ممیزی رسم کنند که در ادامه روند اجراها به کار آید. در هر جلد از این مجموعه تعداد ۲۵ قطعه متن تعزیه رایج در میان تعزیه خوانان روستای دربندسر از توابع شمیرانات واقه در ۵۰ کیلومتری تهران در ارتفاعات البرز کوه به همت یکی از تعزیه خوانان با سابقه آن روستا گرد آمده است. این متن ها که سابقه ۱۵۰ ساله دارند و کم و بیش تلفیقی از متون تعزیه خوانی تهران و طالقان و جاهای دیگر با ویژگی های فرهنگ محلی اند هنوز در این منطقه اجرا می شوند. تعزیه در حقیقت اسطوره ای تاریخی و مذهبی است که طی سالیان دراز و شرایطی مناسب کم کم رشد کرده تا آن قابلیت را یافته است که به صورت نمودی شگرف آشکار شود. دنیای پرافسون تعزیه ها دنیایی است که از توانایی های ذوقی و اجتماعی یک ملت مایه می گیرد. تعزیه یک عامل و یک نمود مجرد نیست بلکه مجموعه ای است دلپذیر، شیرین، زیبا و غنی از پیوند طبیعی چند نمود ذوقی و اجتماعی؛ در عین حال که جنبه نمایشی غنی و حیرت انگیزی دارد، سخت دل پسند و زیبا و پرشکوه است و جنبه خاص خود را که تعزیت داری بر مرگ بزرگان دین است کاملاً حفظ می کند.