کتاب در بخش پایانی کتاب، با عنوان نمایی نزدیک، برخی اماکن زیارتی مکه و مدینه را معرفی می کند. گزیده ای از کتاب : «وقتی به زیارت حضرت خدیجه(س) در قبرستان ابوطالب رفتیم، راهنما گفت: این جا نزدیک همان خیابانی است که جمعه خونین سال ۱۳۶۶ حجاج را در آن به خاک و خون کشیدند. قلبم به شدت شروع به تپیدن کرد. بعد از ده سال رسیده بودم جایی که پدرم به شهادت رسیده بود. تنها چیزی که به وضوح یادم مانده بود، آخرین جملاتش هنگام جدا شدن از خانواده بود: خوشا به حال آن کسی که در آن جا زیارت کند و در همان جا بمیرد.»