از بهترین راههای آشنایی با خدا و شناخت صفات پروردگار، اندیشیدن در شگفتی‌های آفرینش و مخلوقات خدای یکتاست. قرآن کریم، در کنار دعوت‌های کلّی به تفکّر، از برخی مخلـوقات خدا هم یاد می‌کند و ما را به تفکّر درباره‌ی آن‌ها فرا می‌خواند. در آیات 17 تا 20 سوره‌ی غاشیه می‌خوانیم: «آیا به شتر نمی‌نگرند که چگونه آفریده شده است؟! و به آسمان نگاه نمی‌کنند که چگونه برافراشته شده است؟! و به کوه‌ها که چگونه بر پای داشته شده‌اند؟! و به زمین که چگونه گسترده و هموار گردیده است؟!» البته آیه‌های مربوط به جهان آفرینش بسیار است که در این جا مجال ذکر همه‌ی آن‌ها وجود ندارد. نتیجه‌ی تفکّر در شگفتی‌های آفرینش ، تقویت ایمان به خدای بزرگ و اعتقاد به خالق بی همتای جهان و شناخت وسعت دانش و رحمت بی‌انتهای اوست. از آن جا که هر پدیده‌ای در جهان، مخلوق پروردگار شمرده می‌شود، هنر خدا را در همه جای جهان می‌توان به تماشا نشست و از آن‌جا که در سراسر هستی، لطف و کرم خدا ظهور یافته، در پهنه‌ی گیتی، رحمت حق را می‌توان نظاره کرد. نتیجه‌ی دیگری که تفکّر در آفریده‌های خدا به دنبال می‌آورد، اعتماد بیشتر به قوانین الهی است. اعتماد ما به قانون، حاصل اعتماد به دانش و حکمت قانون گذاراست. با مطالعه‌ی جهان هستی، شناخت آدمی از علم و حکمت خدا بیشتر می‌شود و در پی آن، پیروی از دستورات خدایی که از چنان علم و حکمتی برخوردار است آسان‌تر می‌گردد. موضوع مورد بحث آثار تربیتی دیگری نیز دارد که به عنوان مثال می‌توان از افزایش علم و آگاهی فرد، پرورش روحیه پژوهش و ارضای حُس کنجکاوی یاد کرد. کتاب «خدا بسیار داناست» با نثری روان و تصاویری متنوع، این درس مهم قرآن را به کودکان می‌آموزد که البته همراهی بزرگ‌ترها با آنان، باعث بهره‌مندی بیشتر آن‌ها از این آموزه‌ی الهی می‌گردد.