کتاب به من بگو خدا کیست 4 ( خدا غذا می دهد ) یکی از جلوه های رحمـت پروردگار، رزّاقیت خـدا و روزی دادن او به مـوجودات جهـان است. گستردگی این جلوه ی مهربانی خدا، همه ی پهنه ی گیتی را پوشانده است، رزّاقیت او را در عمیق ترین نقاط دریاها و اقیانوس ها می توان تماشا کرد، همان گونه که بر فراز بلندترین قله ها نیز می توان نظاره گر بود. البته از این نکته نباید غافل بود که مفهوم رزّاقیت خدا، مفهوم بسیار وسیعی است؛ بدین معنا که شامل آفریدن غذا، آموختن راه به دست آوردن غذا و دادن امکانات لازم برای رسیدن به آن می شود. به عنوان مثال، آفرینش میوه ها، آموختن باغبانی به انسان و دادن دست و دهان و دندان و بهره مند ساختن وی از قوه ی هاضمه، هر کدام جلوه ای از رزّاقیت خدا به شمار می آیند.توجّه دادن کودکان به این مفهوم وسیع و آشنا ساختن آنان با این صفت الهی، آثار مثبتی بر روحیه و رفتار آنان دارد که به برخی از آن ها اشاره می کنیم:1ـ بهره مندی از غذا، آن گاه که با شیرینی تکریم میزبان عجین گردد، لذّت بخش تر خواهد بود. همه ما تجربه کرده ایم که وقتی میزبان ما با خوشرویی و مهربانی از ما پذیرایی می کند، از خوردن غذا بیش تر لذّت می بریم. خدای مهربان، میزبان حقیقی ما انسان هاست. اگر هنگام خوردن غذا، به میزبانی پروردگار توجه کنیم، از این عمل طبیعی بهره معنوی نیز می بریم.2ـ کسـی که خدا را رزّاق خـود بداند، در مال و منال دیگـران طمع نمی ورزد و جـز به سـوی پروردگار، دست نیاز دراز نمی کند.3ـ انسان معتقد به رزّاقیت خدا، چون هر لحظه خود را بر سر سفره ی پروردگار حس می کند، با گذشت زمان خود را بیش تر مرهون لطف خدا می بینـد و در نتیجه، از مخالفـت با آن میـزبان مهربان شـرم می کند.کتاب «خدا غذا می دهد» کودکان را به مفهوم گسترده ی «رزّاقیت خدا» توجه می دهد و با نشان دادن برخی از جلــوه های رزّاقیت پروردگار، آنان را با یکـی از زیباترین نام هــا و جلـوه هـای رحمـت پروردگار که همـان روزی دهندگـی خـداست، آشنـا می سازد.