از آن جا که مـا انسـان ها، پیوسته نظاره گر ویژگـی های خود و دیگـر انسـان ها هستیـم، گاه چنیـن می پنداریم که دیگر موجودات نیز مانند ما هستند و شرایطـی مانند ما دارند. این حالت، در کـودکانی که از تخیل قوی تری برخوردارند، بیشتر است. آن ها برای ماشین هایی که می کشند، چشم و دهان و ابرو می گذارند و دیگر اشیاء و جانوران را نیز در بسیاری از ویژگی ها، همانند خود می پندارند. قرآن کریم اهتمام فراوانی دارد که این همانند سازی، درباره ی خدا صورت نپذیرد و انسان ها را از همانند دانستن خدا با آدمیان بر حذر می دارد. آیاتی که به نفی تولد، مرگ و جسمانیّت از خدا می پردازند، با همین هدف نازل شده اند. اگر خدا، مانند یکی از ما انسان ها باشد، دیگر آن خدایی نخواهد بود که شایسته ی پرستش است و در روزهای سخت زندگی، انسان باید به او تکیه کند و چشم امید به او داشته باشد. شناخت صحیح صفات خدا، یک بحث صرفاً اعتقادی و جدا از آثار تربیتی و رفتاری نیست. شناخت عظمت خدا، سرمایه ی انسان باایمان را در توکل، تقوا و استقامت در مسیر حق زیاد می کند و بر استواری گام های او در راه دین، می افزاید. قدم اول در شناخت عظمت پروردگار، رها شدن از همانند سازی او با بندگان است. یکی از پرسش های کودکان درباره ی خدا، احتمال مرگ درباره ی خداست. این پرسش که زاییده ی همان حالت همانند سازی است، در ذهن بسیاری از کودکان شکل می گیرد. کتاب «خدا هرگز نمی میرد» منشأ مرگ را در موجودات جهان بررسی می کند و با تکیه بر دیگر صفات خدا، روشن می سازد که چرا خدا نمی میرد. البته سرمایه ی اصلی ما در بحث خداشناسی برای کودکان، دریافت های فطری آنان است. در عین حال، کتاب حاضر با ذکر استدلال هایی که در ظرفیت ذهنی کودک باشد، او را با خدا و صفات او آشنا می کند. کودک ما، هر چه بیشتر از جمال و جلال و کمال الهی بداند، دلدادگـی اش به پروردگار فـزونی می گیرد و در تبعیـت از فـرامین او، از انگیـزه ی قـوی تری برخـوردار می شود.