کتاب داریم با حسین حسین پیر می شویم بدون شک هر جا بخواهیم سخنی از شعر اهل بیتی و هیاتی در شعر امروز بیاوریم، یکی از سرآمد های آن علی اکبر لطیفیان است. امروزه در هیئات مذهبی شاید کسی را نتوان یافت که حداقل چند شعر از اشعار لطیفیان را نشنیده باشد و مرغ دلش با این اشعار به آستان رفیع اهل بیت پر نزده باشد. پیش تر ها از لطیفیان مجموعه های ماندگار و فاخری نظیر «سه نقطه» و «تولیّت آدم» به چاپ رسیده و در اختیار علاقه مندان شعر اهل بیت قرار گرفته بود، اما هفته ی گذشته جدید تر اثر لطیفیان با نام «داریم با حسین حسین پیر می شویم» توسط انتشارات جمهوری منتشر و در اختیار مخاطبان قرار گرفت. لطیفیان در بخشی از مقدمه ی کتاب اینگونه می نویسد: «هنری که حق نماست، هنر الهی است. شیطان گفت: «انا خیرمنه» یعنی من بهترم از آدم، در حالی که آدم؛ اسماء الهی را به نمایش گذارد نه خودش را.در منطق شیطان «من» در کار است. ملک می گوید: حق بهتر است و لذا به جهت ظهور اسماء الهی ، اهل سجده به آدم است. بنا بر این با سجده بر آدم نشان داد، در موقع ظهور حق، خودش را خاک کند، تا مانع ظهور حق نباشد. هروقت در قلبتان احساس کرید دارید حق را نشان می دهید شکر کنید، ولی هر وقت سواد خودتان را می خواهید نشان بدهید، بدانید که شیطان پشت سر حرف های تان خوابیده است.»