کتاب بی خوابی عمیق : مجموعه شعر «بی خوابی عمیق» اولین مجموعه شعر محمدمهدی سیار است. شاعری که به رغم جوانی از چهرههای معتبر شعر امروز است. سیار این مجموعه را بعد از سالها شاعری منتشر کرد. اینکه از او تا به حال تنها دو مجموعه شعر منتشر شده، نشان میدهد که او شاعری گزیده کار است و برخلاف بسیاری از شاعران عجلهای برای چاپ متوالی کتاب و بالابردن آمار کمی آثارش ندارد. بر همین اساس وقتی این مجموعه را مرور میکنیم با کتابی کاملا یکدست مواجه میشویم. اعتدالی که سیار میان عناصر مختلف شعری برقرار میکند مخاطب را به یاد شیوه قیصر امینپوردر معاصرین و حافظ در شعر کلاسیک فارسی میاندازد. در کنار اینها سلامت زبان و بهرهگیری خلاقانه از زبان کاربردی امروز و همچنین پرداختن به مضامین جدید و مدرن شعرهای سیار را پرطراوت و دلپذیر ساخته است. در محتوا ویژگی شعرهای سیار محدود نبودن آنها به یک موضوع خاص است به طوری که در بسیاری از شعرهای این دفتر میتوان رنگ و بویی عاشقانه را توأمان با رویکردی اجتماعی و خمیرمایهای مذهبی و آیینی و درکی انقلابی ملاحظه کرد. در عین حال او همه این فضاها را با زبان اعتراض آمیخته است. اعتراضاتی که شاعرانه بیان میشوند و البته همه هنر سیار در این است که شاعرانگی آثارش در هیچ صورتی از دست نمیرود. قسمتی از کتاب:چشم میبندم نباید جاده سرگرمم کند چند کوه و آبشار ساده سرگرمم کند راه را در شهرهای پرخیابان گم کنم یا دهی آرام و دورافتاده سرگرمم کند هم نباید کنج مسجدهای دنج بین راه سجده سرگرمم کند، سجده سرگرمم کند دل به راهی دادهام چون رود و شرمم باد اگر برکهای که دل به ماهی داده سرگرمم کند میرمم ـ چون آهوان از مردمان ـ ترسیدهام چشم آهویی کنار جاده سرگرمم کند صفحه 77