بادبادکهای دیار مادری : مجموعه شعر

کتاب بادبادکهای دیار مادری : مجموعه شعر «بادبادک‌های دیار مادری» را باید محل و مجال بروز شاعری دانست که هم دغدغه تعهد اجتماعی و انقلابی دارد و هم دغدغه زیبایی شناسی ادبی و هنری. اصغر معاذی در این مجموعه چنین چهرهای را از خود نشان داده است. شاعری که در عاشقانههایش حس و نگاهی رمانتیک دارد اما میکوشد علی‌رغم کشش احتمالی و استقبال گسترده مخاطبان عام هرگز از جلوه‌های جنسی برای جذابیت بیشتر عاشقانههایش استفاده نکند. این خصیصه است که منتقدی با اشاره به آن این نوع عاشقانه‌سرایی را فرزند گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی دانسته است. اتفاقا وقتی تاریخ ادبیات فارسی را مرور میکنیم به این نتیجه میرسیم که عاشقانههایی توفیق استقبال مخاطبان و ماندگاری در حافظه این اقلیم را یافتهاند که از حیا، وقار و پوشیدگی شرقی و اسلامی بهرهمند بودهاند. معاذی در اکثر عاشقانههایش توانسته با حرکت در این خط و رعایت ظرایف آن از نازکطبعیها و باریکه‌های عاطفی رمانتیسم هم برخوردار باشد. از عاشقانهها که بگذریم در دیگر شعرهای معاذی تأملات و دغدغههای فکری و فلسفی او قابل ارج و تعهد او نسبت به دین اسلام و آیین تشیع و همچنین انقلاب اسلامی و دفاع مقدس قابل ستایش است. به لحاظ فنی هم این کتاب به عنوان اولین مجموعه شعر منتشره از معاذی، شعر‌های استواری دارد که سرشار از ظرافت‌های تصویری و زبانی است. قسمتی از کتاب:مثل غمی که بر دلِ دیوانه ریخته پاییز، در حوالی این خانه ریخته تکراری است منظره کوه و آبشار هر جا که گیسوان تو بر شانه ریخته پیراهن تو بستر رویای رنگها انگار بر تنت پِر پروانه ریخته چشمت خیال خام تمام شرابهاست در کاسههای چشم تو میخانه ریخته بیهوده خانه خانه به دنبال من مگرد در کوچههای شهر تو دیوانه ریخته صفحه 55