کتاب فصل کبوتر در«فصل کبوتر» سخن از دل کندن است؛ دل کندن از خوشی‌های زودگذر و پریدن به سمت سربلندی. سکوی این پرش بلند هم انقلاب اسلامی است. حسین فتاحی رمانش را از آنجا آغاز می‌کند که حجت به خواستگاری دخترخاله‌اش مهری رفته، اما سرخورده برگشته است. چراکه شوهرخاله نظامی‌اش آقارضا سنگی بزرگ به نام زندگی کامل پیش پایش گذاشته است. حجت البته مدتی است که به سفارش همین شوهرخاله‌اش در کارگاه مبل‌سازی یکی از ارامنه مشغول به کار است؛ اما شرایط سخت ازدواج باعث می‌شود که بیشتر به فکر کار و پس‌انداز بیفتد. مسئول کارگاه هم با یک بانک خصوصی برای دوختن مبل‌هایشان به توافق می‌رسد. اما درست در همین ایام که حجت به فکر تشکیل زندگی است، با همسایه‌شان احد بیشتر آشنا می‌شود و می‌فهمد احد یک انقلابی است و از طریق احد پایش به مساجد و پخش اعلامیه باز می‌شود. بعد می‌فهمد یکی از شرکای آن بانک، فردی است که 5 میلیون به اسرائیلی‌ها کمک کرده است. حالا او بر سر دوراهی دشواری قرار گرفته است؛ از یک سوی خانواده خاله‌اش که متوجه رونق کسب وکار او شده‌اند با ازدواج آنها موافقت کرده‌اند، اما از سویی دیگر به هیچ وجه دلش نمی‌خواهد برای این بانک کار کند. پایان داستان پیروزی انقلاب است و رستگاری حجت. قسمتی از کتاب:هادی فکر کرد ممکن است آقارضا به آنها شک کند و به حجت گفت: «تو برو به فامیلت برس. ببینم چه‌کار می‌توانم بکنم.» اما حجت نمی‌توانست برود. هر لحظه که می‌گذشت، بر ترس و نگرانی‌اش اضافه می‌شد. اگر مامورها به کارگاه می‌آمدند، کارشان زار می‌شد. کارگاه پر از اعلامیه بود. هم اعلامیه‌ها از دست می‌رفت، هم کارگاهشان لو می‌رفت.صفحه 134