تاریخ شفاهی جامعه روحانیت مبارز تهران

کتاب تاریخ شفاهی جامعه روحانیت مبارز تهران شكل‌گیری ، رشد و پیروزی انقلاب اسلامی ایران مرهون تلاش‌های بی‌وقفه و همه‌جانبه‌ی جریان مذهبی‌ای است كه به رهبری امام خمینی (ره) توانست انقلاب اسلامی ایران را با چند ویژگی عمده به نتیجه‌ای غیرقابل پیش‌بینی برساند . از شاخص‌ترین ویژگی‌های این انقلاب ، می‌توان به دو اصل عمده و اساسی اشاره كرد: 1- انقلاب اسلامی ایران از ماهیتی كاملا مذهبی برخوردار است و این موضوع باعث درخشندگی و تمایز این انقلاب ، از انقلاب‌های دیگر می‌شود ؛ 2- در تحولات نهضت‌ اسلامی ایران ، همه‌ی شهرها و روستاها نقش داشتند ؛ به گونه‌ای كه نمی‌توان انقلاب اسلامی را مختص به شهر یا روستایی دانست . همه‌ی مردم این سرزمین در انقلاب نقش داشتند و باید آن را متعلق به كل مردم ایران بدانیم . تمام قشرها در این انقلاب مذهبی نقش ایفا كردند و هر یك از افراد و گروه‌ها بر مبنای شأن اجتماعی‌شان در حوادث و تحولات انقلاب حضور داشتند و به پیشبرد اهداف نهضت اسلامی همت گماردند. نقش و جایگاه روحانیت مبارز و متعهد ، ابتدا در رهبری نهضت و سپس در مسیر انقلاب تا پیروزی نهضت اسلامی قابل تقدیر است و به مقتضای ماهیت مذهبی كه در سیر حیات جدید آن نهفته می‌باشد ، این جریان سیاسی در ربع آخر قرن بیستم میلادی در سطح جهان و ایران ، اثربخش بوده است . كتاب حاضر كه به شیوه‌ی " تاریخ شفاهی " نگاشته شده ، به بررسی تاریخ شكل‌گیری جمعیت سازماندهی‌ شده‌ی روحانیت به نام " جامعه‌ی روحانیت مبارز تهران " و نقش و جایگاه آن از آغاز نهضت تا پیروزی و پس از آن می‌پردازد . در آغاز سخن ، شرحی از نظریه‌ی اندیشه‌‌ی سیاسی ولایت و حكومت در شیعه ، با نگاهی به تاریخ صدر اسلام تا دوران قاجاریه ارائه و سپس به شناخت جایگاه مرجعیت در فقاهت شیعه پرداخته شده و درباره‌ی حضور مراجع زمان در تحولات سیاسی و اجتماعی ایران معاصر سخن رفته است . در این پژوهش ، درباره‌ی علل حضور مراجع و علمای شیعه در حوادث و رویدادهای سیاسی و اجتماعی ایران تحقیق و نظریه‌ی اندیشه‌ی سیاسی شیعه در اجرای سیاست و حكومت اداری ، بر اساس دیانت و شریعت ترسیم شده و سپس به عواملی از قبیل انزوای روحانیت پرداخته می‌شود و اما آنچه هدف تحقیق را در ادامه روشن می‌سازد . معرفی الگوی جدید مبارزه است كه با بهره بردن از تجربه‌های گذشته و آگاهی از فراز و نشیب‌های تاریخ ایران ، در زمانه‌ای كه هرگز انتظار فرجی در جامعه به چشم نمی‌خورد ، از قلب حوزه‌ی علمیه ، و به پرچمداری یكی دیگر از مراجع شیعه ، مبارزه با طاغوت آغاز شد . حضور امام خمینی (ره) و تفسیر انقلابی ایشان از مفاهیم فرهنگ شیعه ، همچون انتظار ، تقیه ، شهادت و زدودن زنگار تسلیم‌طلبی و انزواگرایی از چهره‌ی این مفاهیم ، زمینه‌ی تفكر و ذهنیت انقلابی را مهیا ساخت . حلقه‌ای از روحانیون جوان و نسل تربیت‌یافته‌ای كه در شمار مریدان ایشان بودند ، با الگو قرار دادن رهبر خود ، نهضت 15 خرداد 1342 را آفریدند . در این پژوهش ، ضمن بررسی روند رفتارهای سیاسی روحانیت آگاه و متعهد و چگونگی بروز فعالیت‌های آنان طی دوره‌ی تاریخی 1342 تا 1357 ، رابطه‌ی بین رفتارها و حركت‌های سیاسی مردم با نخبگان روحانیت در جریان مبارزه ، ترسیم می‌شود . علاوه بر این ، برای شناخت انگیزه‌ها و علل حاكم بر رفتار سیاسی مردم و چگونگی حضور آنان در جریان نهضت ، كه به انقلاب سال 1357 انجامید ، مراكز و كانون‌های حركت‌های سیاسی ، ایام و مناسبت‌های آغاز و تشدید فعالیت‌های انقلابی و انتشار اعلامیه‌ها و اطلاعیه‌هایی كه تشكل سازمان‌ یافته‌ی روحانیت با نام جامعه‌ی روحانیت مبارز تهران انجام می‌داد ، معرفی می‌گردد. این تحقیق به بررسی حوادث و رویدادهای بعد از پیروزی انقلاب تا سال 1370 و نقش و جایگاه تأثیرگذار روحانیون فعال در جامعه‌ی روحانیت مبارز تهران پرداخته است . اگرچه شناخت تحولات بعد از سال 1370 و آغاز دوره‌ی چهارم مجلس شورای اسلامی و حضور و ظهور تشكل منفك شده از جامعه‌ی روحانیت مبارز تهران یعنی " مجمع روحانیون مبارز " نیاز به تحقیق جامع‌تری داد ، اما در انتهای این پژوهش سعی شده است در یك جستار فرهنگی و اقتصادی به عوامل این انفكاك و جدایی پرداخته شود