کتاب سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی - از تاسیس تا انحلال (1358-1365) بسمالله الرحمن الرحیم ان الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفا کانهم بنیان مرصوص به راستی خداوند دوستدار کسانی است که در ردههای بهم فشرده و استوار در راهش پیکار میکنند و چونان بنیادی سربین بهم پیوسته و خلل ناپذیرند کتاب سازمان مجاهدین انقلاب طاغوت در گسترش جهل و جور و جوع انسان را به فاجعه میکشید، اما فریاد سرخ و شب شکن شهیدان چونان تازیانهای شعلهور بر فرق سلطهگران فرود آمد ... قلب تاریخ طپیدن آغاز کرد و انقلاب اسلامی ایران بیاری لایزال و لطف بی چون پروردگار همراه ایثارها و شهامتها شگفتاور ملت مسلمان به رهبری پیامبرانه قائد اعظم امام خمینی تا بدین مرحله پیش تاخت ... و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی با چنان پیامی و اعلانی ، موجودیت یافت. روز هفتم فروردین ماه هزار و سیصد وپنجاه و هشت و یک ماه و اندی گذشته از پیروزی پرشکوه انقلاب اسلامی در بیست ودوم بهمن ماه هزار و سیصد و پنجاه و هفت، از ائتلاف هفت گروه مبارز و مجاهد دوران طاغوت شکل گرفت. گروههای انقلابی: امت واحده، توحیدی بدر، توحیدی صف، فلاح، فلق ، منصورون و موحدین که هر یک در زمان مبارزات پیش از انقلاب علیه طاغوت، در پیکار مسلحانه که شیوهی مبارزهی عام و رایجی در ایران نبود، پا به میدان نهاده واقدامات مختلفی در مناطق گوناگون کشور، از جمله در خوزستان، کرمان، تهران و دیگر نقاط ایران انجام میدادند. گروه منصورون ، از فعالترین گروههای سیاسی ـ نظامی سازمان بوده است. این گروه از تلفیق شاخههای متعدد در استان خوزستان شکل گرفت و بعدها دامنهی مبارزات انقلابی خود را به سایر نقاط کشور گسترش داد. شاخههای اولیه شکلدهنده گروه منصورون عبارت بودند از : 1ـ شاخهی خرمشهر (1349ـ1353) 2ـ شاخهی دزفول ـ گروه سبحانی (1349ـ1354) 3ـ شاخهی اهواز (1351ـ1353) 4ـ شاخهی شهید غلامحسین صفاتی دزفولی پارانیش (1351ـ1354) نکتهی قابل توجه در بررسی این گروهها و شاخههای مبارزاتی آن است که همه ایشان داعیهی مبارزهی اسلامی ناب و به دور از هر گونه التقاط داشتند و سعی میکردند خویش را از بند فرهنگ مبارزه متأثر از مارکسیسم که در آن برهه سلطه داشت رها سازند ... بدین منظور حتی فرهنگ واژگان و مفاهیم بکار بردهی خود را نیز منقلب ساخته و واژگان متأثر از فرهنگ اسلامی را جایگزین میکردند. به عنوان مثال: حصن بجای خانهی تیمی یا خانهی مخفی عبرت بجای جمعبندی یا نتیجهگیری ، تزکیه بجای خودسازی و ... البته با همهی این موارد همچنان اشتراکات مفهومی در شکلگیری و اهداف و اقدامات این گروههای مبارزاتی انقلابی با گروههای مارکسیستی وجود داشت. به عنوان نمونه اگر به مهمترین اهداف تأسیس این گروه دقت کنیم به موارد ذیل برمیخوریم: 1ـ پیگیری و بررسی و ارائهی ایدئولوژی اصیل اسلامی 2ـ بررسی دقیق اینکه در جامعه چگونه میتوان انقلاب را تودهای کرد 3ـ پایهریزی سازمانی که بتواند مبارزه را تا پایان ادامه داده ، آن را به سرانجام برساند گاه به دلیل اوضاع و احوال اجتماع و طی مبادله نظر و مذاکره میان اعضا و دیگر گروههای دانشجویی فعال و نیز روحانیت، استراتژی گروههای مبارزاتی تغییر مییابد. اما همچنان مبارزه و بویژه اعدام انقلابی ، شیوه باثبات این گروهها بود. به عنوان نمونه، در دزفول، استوار ژاندارمری ، فرخ شاهی که عامل سرکوب اعتصابات کارگران و کارمندان سازمان آب و برق، ویرانی منازل مسکونیشان و نیز بخاک و خون کشیدن تظاهرات مردم در شهر و مزار شهدا بود، در آذر 1357، اعدام انقلاب شد. باری، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، کتابی است که مرکز اسناد انقلاب اسلامی در طرح تدوین تاریخ انقلاب اسلامی ، تهیه و بچاپ رسانده است. عنوان کامل کتاب ، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، از تأسیس تا انحلال 1358ـ1365، است که مهدی سعیدی مؤلف محترم آن، روند شکلگیری گروههای هفتگانه و تشکیل سازمان تا زمان انحلال آن، در سال 1365، بنا به استعفای آیتالله حسین راستی کاشانی، نمایندهی حضرت امام در سازمان، و موافقت امام، مبنی بر غیر ضروری بودن سازمان، مورد کند و کاو قرار میدهد. کتاب، در دو بخش تنظیم شده است: بخش اول / به روند شکلگیری و مبارزات هفت گروه شکل دهندهی سازمان در هفت فصل جداگانه پرداخته شده است. بنا به اعتراف نویسنده کتاب، تاریخ شفاهی شکل گیری و مبارزات گروه های هفت گانه بر تاریخ مکتوب و اسناد قابل اعتماد( بدلیل کمبود) ، غالب است. در بهرهگیری از تاریخ شفاهی، بویژه به شیوهی پرسش و پاسخ یا مصاحبه، به دلیل گذشت قریب به 30 سال از حوادث و مبارزات، و یاری نکردن حافظهی مصاحبه شوندگان، برخی پرسشها ، معالاسف بیپاسخ میماند. به همین دلیل بخش اول کتاب از لحاظ تعداد صفحات و حجم مطالب با بخش بعدی آن برابری نمیکند. بخش دوم کتاب، بخش محوری آن، از ابتدای دوران شکلگیری سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در 1358 تا انحلال آن درسال 1365 را در برمیگیرد. و مشتمل بر چهارفصل است. فصل اول به چگونگی ائتلاف هفت گروه مبارز و مقدمات شکلگیری سازمان میپردازد. فصل دوم، برخی از اقدامات انجام شده و موضاع اتخاذ شده در قبال حوادث سالهای 1358 تا 1360 را در بردارد. فصل سوم، به بررسی روند تاریخی اختلافاتی درون سازمانی که منجر به استعفای بسیاری از اعضا در 1360 انجامید، میپردازد. و در نهایت ، آخرین فصل کتاب به انحلال سازمان در 1365 و جمعبندی مباحث ارائه شده، اختصاص یافته است. نویسندهی کتاب ، به دوران پایانی سازمان، دوران رکود نام داده است. پایان کتاب، دو بخش ملحق دارد: اول، بخش اسناد که سی و هفت سند از اسناد و بیانیهها و اعلانهای سازمان درزمانهای مختلف از جمله سند استعفای محسن رضایی ، آورده شده و بخش دوم، ضمائم نام دارد که شامل، فهرست اسامی شهیدان سازمان، فهرست منابع و اعلام میباشد.