«شب چهلم» مجموعه‌ای از ملاقات‌های نورانی مردم با امامِ حاضرشان را روایت می‌کند. این کتاب ما را پای حرف آدم‌هایی می‌نشاند که امامشان را دیده‌اند و می‌گویند: «او نزدیک ماست، کنار ماست، میان شهرها رفت‌وآمد دارد، در مجالس شیعیان حضور دارد، از بیچارگان دستگیری می‌کند، با حق پویان سخن می‌گوید، همین‌قدر نزدیک و آشنا…»

درباره کتاب شب چهلم

 همیشه شنیده‌ایم که «او» در میان ماست، در کوچه و بازار رفت‌وآمد دارد، به مجالس ما می‌آید، در وقت تنگ‌دستی و پریشانی هوایمان را دارد و جایی در همین نزدیکی، روی همین کره خاکی زندگی می‌کند.
 بعضی‌ها در ذهن خود «او» را طوری فرض می‌کنند که در دوردست‌هاست، ناپیدا و غایب. اما از یاد برده‌اند که امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: «مهدی (علیه‌السلام) در میان مردم رفت‌وآمد می‌کند، در بازارهای آنان راه می‌رود، بر فرش‌های آنان قدم می‌گذارد، ولی مردم او را نمی‌شناسند.».
 کتاب «شب چهلم» مجموعهٔ از ملاقات‌های نورانی مردم با امامِ حاضرشان را روایت می‌کند. شب چهلم ما را پای حرف آدم‌هایی می‌نشاند که امامشان را دیده‌اند و می‌گویند: «او نزدیک ماست، کنار ماست، میان شهرها رفت‌وآمد دارد، در مجالس شیعیان حضور دارد، از بیچارگان دستگیری می‌کند، با حق پویان سخن می‌گوید، همین‌قدر نزدیک و آشنا…»

 برشی از کتاب شب چهلم

 او جلو می‌ایستد و من پشت او، قامت می‌بندم و او شروع می‌کند به قرائت. صوتش اما مرا از خود بیخود می‌کند، زیبایی و شیرینی قرائتش را هیچ کجا نشنیده‌ام. آرام سربلند می‌کنم، باورکردنی نیست او در هاله‌ای از نور فرورفته، نوری سبز دور تا دورش را احاطه کرده و او بی‌توجه به من با شیفتگی تمام نماز می‌خواند. تمام جانم به لرزه می‌افتد. امشب شب چهلم است. نکند او مولای من باشد؟ چانه‌ام می‌لرزد و اشک امان نمی‌دهد، صدایش توی سرم می‌پیچد: «سینه تو! عافیت یافت و آن زن را به‌زودی خواهی گرفت و امّا فقرت، به حال خود باقی است تا بمیری»