این کتاب، با تبیین آرای خاورشناسان درباره سه اثر مستقل تفسیری منسوب به «ابن عباس»، از یک سو نشان داده است که تاریخ گذاری متون بر اساس تحلیل ادبی صرف امری ناممکن است؛ و در این مسیر توجه به سلسله اسناد و گزارش های منابع رجالی، تاریخ و فهرست نگاری و همچنین شواهد دیگر ضروری می باشد، از سوی دیگر، تاریخ گذاری خاورشناسان بر این آثار را با بررسی دقیق اسناد، تحلیل متن و مقایسه آن با آرا و آموزه های تفسیری «ابن عباس» در متون تفسیری کهن و ارائه آمارهای گوناگون ارزیابی کرده است. همچنین سیر اجمالی قرآن پژوهی و حدیث پژوهی در غرب و بررسی و نقد دیدگاه و تزویر مبتنی بر تدوین قرآن در قرن سوم به عنوان مقدمات ضروری آورده شده است.