اختراع قوم یهود

کتاب اختراع قوم یهود، اثری نوشتهٔ شلومو زند است که اولین‌بار در سال 2008 به انتشار رسید. این کتاب جالب‌توجه و جنجال‌برانگیز، شرحی تحول‌آفرین از تاریخ قوم یهود را در اختیار مخاطبین قرار می‌دهد. شلومو زند با رد این داستان کهن که رومی‌ها، قوم یهود را مجبور به تبعید کردند و از سرزمین خود بیرون راندند، استدلال می‌کند که بیشتر یهودی‌ها در دنیای امروز، نیاکانی غیریهودی داشته‌اند که به این دین روی آورده بودند؛ نیاکانی که سرزمین‌های بومی و زادگاه‌های آن‌ها از مناطقی مختلف در خاورمیانه و اروپای شرقی تشکیل شده است. تاریخ‌نگار برجسته، شلومو زند، در کتاب اختراع قوم یهود، پایه‌های فکری نگاهی جدید برای پرداختن به تاریخ قوم بنی‌اسرائیل را بنیان می‌نهد.

درباره کتاب اختراع قوم یهود

 کتاب اختراع قوم یهود دربارهٔ تاریخ ملت تبعیدی و سرزمین وعده‌داده‌شدهٔ یهود است. در این کتاب درباره این قوم مطالب بسیاری خواهید خواند. از نژاد و ملیت آنها گرفته تا مهاجرت‌ها و تبعیدهایشان، خاستگاه‌هایشان در آسیا و اروپا و در نهایت سیاست و هویت در اسرائیل. در فصل انتهایی کتاب به مسائلی همچون وراثت در صهیونیسم، نژادپرستی این قوم، تأسیس کشور قومی، مسئلهٔ دموکراسی قومی و قوم سالاری در عصر جهانی پرداخته شده است. تاریخ‌نگار برجسته، شلومو زند، در کتاب اختراع قوم یهود، پایه‌های فکری نگاهی جدید برای پرداختن به تاریخ قوم بنی‌اسرائیل را بنیان می‌نهد. او ادعا می‌کند که بیشتر یهودی‌ها در دنیای امروز، اجدادی غیریهودی داشته‌اند که به دین یهود روی آورده بودند.

کتاب اختراع قوم یهود را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 این اثر به علاقه‌مندان به مطالعهٔ تاریخ ادیان و کتاب‌های یهود پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب اختراع قوم یهود

 در 1945 شولک و زنش به لهستان بازگشتند، اما حتی در نبود ارتش آلمان کشور به طرد یهودیان ادامه داد. بار دیگر کمونیست لهستانی بی‌وطن شد (مگر آن که کمونیسم را وطن او به شمار آوریم که او به‌رغم همه مشکلاتش به آن وفادار ماند). او و همسر و دو فرزند خردسالشان را به اردوگاه آوارگان در کوه‌های باواریا، در جنوب آلمان، فرستادند. آنجا به یکی از برادرانش برخورد که برخلاف شولک از کمونیسم نفرت داشت و طرف‌دار صهیونیسم بود. تاریخ با لبخندی کنایه‌آمیز به سرنوشت آنها نگاه می‌کرد: برادر صهیونیست ویزای مهاجرت به مونترآل گرفت و تا پایان عمرش در آنجا ماند، حال‌آنکه شولک و خانواده کوچکش را آژانس یهود به بندر مارسی منتقل کرد و در پایان 1948 از آنجا با کشتی راهی حَیفا شدند.
 در اسرائیل، شولک سال‌ها با نام شائول زندگی کرد، گرچه هرگز یک اسرائیلی واقعی نشد. حتی شناسنامه‌اش هم او را چنین نشان نمی‌داد. شناسنامه‌اش او را بر حسب ملیت و دین یهودی تعریف می‌کرد ــ زیرا از دهه 1960 دولت برای همه شهروندان، از جمله بی‌دینان پروپاقرص، دینی ثبت کرده بود ــ اما او همیشه بیشتر کمونیست بود تا یهودی، و بیشتر طرف‌دار یدیش بود تا لهستانی. با اینکه یاد گرفت به زبان عبری ارتباط برقرار کند به این زبان چندان علاقه‌ای نداشت و با خانواده و دوستانش به زبان یدیش حرف می‌زد.