تاریخچه ادبیات معاصر ایران: جلد دوم - از 1300 تا 1320 شمسی کاست (caste) روشن‌فکری ایران نقش مهمی در زمینه‌سازی و چه‌بسا معماری فرماسیون غرب‌زدگی شبه‌مدرن و پیشبرد پروژۀ استعماری تأسیس و تحکیم غرب‌زدگی شبه‌مدرن در این کشور بازی کرده است. ادبیات غرب‌زدۀ شبه‌مدرن ایران (آنچه مسامحتاً ادبیات معاصر می‌نامیم) نیز نوعاً و اساساً محصول کاست روشن‌فکری غرب‌زدۀ ایران است. اصلی‌ترین چهره‌های ادبیات معاصر ایران (ادبیات غرب‌زدۀ شبه‌مدرن ایران) را نیز روشن‌فکران متعلق به گرایش‌های ایدئولوژیکی مختلف تشکیل می‌دهند. ادبیات غرب‌زدۀ شبه‌مدرن توسط روشن‌فکران شبه‌مدرنیست ایرانی و هم‌زمان با فراهم کردن زمینه‌ها و بسترهای تأسیس فرماسیون غرب‌زدگی شبه‌مدرن در این کشور پدیدار گردید و در مقطع مشروطه و پس از آن، از ظهور و بروز و تأثیرگذاری بیشتری برخوردار شد. با سیطرۀ فرماسیون شبه‌مدرن در ایران (در هیئت رژیم پهلوی) این ادبیات از حمایت‌ها و امکانات گسترده و تمام‌عیار مالی و تبلیغاتی و سیاسی بهره‌مند گردید و با کنار زدن ادبیات کلاسیک فارسی، از اقتدار و نفوذ روزافزونی بهره‌مند شد. از آن پس، ادبیات غرب‌زدۀ شبه‌مدرن تحت‌عنوان ادبیات معاصر به ‌صورت اصلی و حاکم و مطلق‌العنان حیات ادبی کشور بدل شد. ادبیات معاصر ایران مقوم ذات فرماسیون غرب‌زدگی شبه‌مدرن است و در دهه‌های پیش و پس از انقلاب اسلامی، نقش مهمی در بسط و تحکیم و بازتولید فرهنگ و هویت بحران‌زده و منحط غرب‌زدگی شبه‌مدرن در ایران داشته است. در حال حاضر نیز نویسندگان و شاعران و مترجمان و دیگر فعالان این حوزه نقش بسیار مهمی در تهاجم فرهنگی علیه انقلاب اسلامی (از طریق ترویج آرا و اقوال و عادات و مشهورات شبه‌مدرنیستی) برعهده دارند…