مرکب آه

کتاب مرکب آه مجموعه‌ای از سروده‌های مذهبی است که محمد شریف با احساسی ناب و زبانی دلنشین در وصف اهل بیت (ع) سروده است. این اثر حاصل سال‌ها تأمل، عشق، و درد دل مؤلف نسبت به بزرگان دین است؛ اشعاری که نه از سر تعارف و تقلید، بلکه از دل برخاسته‌اند و رنگ و بوی صداقت و خلوص دارند. مرکب آه تلاش می‌کند تا در مسیری سخت و پرمسئولیت، ستایش اهل بیت را با بیانی فاخر، دردمندانه و بی‌ریا به تصویر بکشد.

درباره کتاب مرکب آه

در مرکب آه، شاعر با نگاهی معرفتی و دور از عوام‌زدگی، به سرایش در وصف اهل بیت پرداخته است. این اشعار نه برای تظاهر و خودنمایی، بلکه از عمق درونی پر از عشق، اندوه و احترام شاعر نسبت به خاندان پیامبر (ص) شکل گرفته‌اند. در فضای شعرها، مخاطب با لحنی آرام اما عمیق روبه‌روست که همزمان درد و امید، اشک و عشق، و حماسه و سوگ را در خود دارد.
کتاب از نظر ساختار، ترکیبی است از شعرهایی با زبان روان، اما درون‌مایه‌ای غنی و تأمل‌برانگیز؛ بیانگر عواطف انسانی در برابر بزرگی مقام اهل بیت. محمد شریف با بهره‌گیری از زبان شعر، به بیان احساساتی پرداخته که زبان نثر از بازگو کردن‌شان ناتوان است.
هر قطعه از این کتاب به‌گونه‌ای آیینه‌دار قلبی سوخته و روحی مشتاق است. درون‌مایه اشعار، گاهی روضه‌خوانی است، گاه مناجات، و گاه بیانگری لطیف از مهر و ولایت. ترکیب واژه‌ها، بدون زیاده‌گویی یا افراط، مخاطب را به درک و حس بهتر و صمیمانه‌تری از مقام اهل بیت می‌رساند.

خواندن کتاب مرکب آه را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

مرکب آه اثری مناسب برای دوستداران شعر مذهبی، مداحان، علاقه‌مندان به ادبیات آیینی و کسانی است که با قلبی مشتاق، به دنبال تجربه‌ای عمیق و شاعرانه از محبت و ارادت به اهل بیت هستند. این کتاب همچنین برای کسانی که به دنبال آثاری با زبان صمیمی، خلوص معنوی و نگاهی تازه در شعر آیینی‌اند، انتخابی دلنشین و روح‌نواز خواهد بود.

در بخشی از کتاب مرکب آه می‌خوانیم:

از بس که نبودی لقبِ شاه زیاد است
چندی‌ست که بر آینه‌ها آه زیاد است
یک راه فقط نیست مگر جادۀ موعود...؟
گفتند به ما بی‌تو ولی راه زیاد است...
حرف است فقط... هیچ کسی جمعه برایت
هم آه نشد گرچه که همراه زیاد است...
برگرد و به این شب‌زدگان راه نشان ده
دور و بر من عالِمِ گمراه زیاد است
می‌ترسم از آن روز... بگویند که این کیست
اطراف شما آدم خودخواه زیاد است...
هر چند که یوسف‌تری از یوسف کنعان
افسوس که در کشور ما چاه زیاد است...