ثالث
قول معروفی هست که می‌گوید: «رمان مفصل در جستجوی زمان از دست‌رفته را آدم‌های زیادی در کتابخانه‌هایشان دارند، اما فقط اندکی‌شان آن را خوانده‌اند.» این قول ناظر به تضاد درونی رمان سترگ مارسل پروست است: اهمیت آن در میان آثار ادبی قرن بیستم -و تمام دوران‌ها- و لزوم خوانده شدنش، و در عین حال سخت‌خوانی‌اش؛ به ویژه برای انسان قرن بیست‌ویکمی. هرچه باشد، به این سادگی‌ها نمی‌شود از کنار این -به قول ژان کوکتو- «مینیاتور غول‌آسا» گذشت یا از روی آن پرید و نخوانده‌اش گذاشت. هنرمند فرانسوی، استفان اوئه، از همین رهگذر به اقتباس از رمان پروست پرداخته است؛ اقتباسی ستودنی، با شخصیت‌سازی‌های درخشان، بارقه‌های هنرمندانه، توجه امانتدارانه به ریزه‌کاری‌های پروست در توصیف و تصویرسازی و رعایت ویژگی‌های روایی و کیفیات سبکی او و -مهم‌تر از همه- بدون هیچ مداخلهٔ مخلّی در اثر. به کمک استفان اوئه و اقتباس ارزشمندش، خواننده می‌تواند با آنچه ولادیمیر ناباکف «جزر و مد حافظه و امواج هیجانات» می‌نامد، همراه شود و به خوبی دریابد که چرا آلن دو باتن معتقد است: «پروست می‌تواند زندگی آدم را دگرگون کند.»
کلیه حقوق این سایت متعلق به کتابفروشی آنلاین «کتابخون» می‌باشد.
2020 © Copyright - almaatech.ir
