کتاب معمای زمان و حدوث جهان این کتاب بنا به تصریح ایشان: نشان دهنده دغدغه هایی است که راقم سطور از دیر بار نسبت به هویت زمان در ذهن داشته است. آن دغدغه ها اکنون در این اوراق انعکاس پیدا کرده است بنابراین از پیش روشن است که نویسنده ادعا ندارد از عهده حل این مسئله بغرنج برآمده است. زمان چیزی است که میتوان آن را نخستین خشت تفکر فلسفی به شمار آورد رابطه زمان با دین و مذهب نیز به هیچ وجه کمتر از رابطه آن با فلسفه نیست. زمان چیزی است که همه امور زمانمند را به یکدیگر مرتبط می سازد. و البته هر آنچه در این جهان تحقق می پذیرد زمانمند شناخته می شود. زمانمند بودن هر آنچه در این جهان تحقق موجود است جز حادث بودن آنها معنی دیگری ندارد به این ترتیب طرح مسئله زمان، مستلزم طرح حادث بودن جهان نیز هست. حادث بودن جهان در همه ادیان آسمانی مسلم شناخته می شود و علمای مذاهب نیز تا آنجا که می توانند در جهت اثبات این مسئله کوشش و تلاش می کنند. سرنوشت اثبات حادث بودن جهان به هویت و حقیقت زمان بستگی دارد و هویت زمان بیش از اندازه بغرنج و پیچیده است. فهم و درک عادی و معمولی زمان برای بسیاری از مردم، بسیار ساده و آسان است و کمتر کسی در ادراک معنی زمان با مشکل روبرو می گردد. ثانیه ها و دقیقه ها و ساعت ها و همچنین هفته و ماه ها و سالها به آسانی قابل اندازه گیری بوده و از این طریق، گذشته تاریخ معلوم می شود و به نوعی آینده نیز در برخی موارد قابل پیش بینی خواهد بود ولی کسی که از ماهیت زمان می پرسد و برای کشف حقیقت آن به جستجو می پردازد در ورطه حیرت فرو می رود و با انبوهی از پیچیدگی ها روبرو می گردد.