به صرف قهوه و پیتا کتاب «به صرف قهوه و پیتا»، نوشته معصومه صفایی‌راد توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است. فایی‌راد در کتاب «به صرف قهوه و پیتا» نگاهی انداخته به بوسنی پس از سال‌ها جنگ و کشمکش. در این سفرنامه او مانند یک واقعه‌نگار جزئی‌نگر به موضوعات مختلف مرتبط با مردم این کشور می‌پردازد. مردم ایران بوسنی را بیشتر با جنگ‌های خونین و نسل‌کشی مسلمانان به دست صرب‌ها به خاطر دارند؛ جنگی که شدت آن سبب شد تا نیروهای ایرانی برای یاری به مسلمانان بوسنی به این کشور سفر کنند. این حضور و همدلی، سبب شد حالا پس از گذشت چند دهه هنوز خاطره و ذهنیت خوبی از ایرانی‌ها در ذهن مردم بوسنی نقش ببندد. در این سفرنامه تنها به ذکر ماجراهای سفر بسنده نکرده است، او مانند یک واقعه‌نگار جزئی‌نگر به موضوعات مختلف مرتبط با مردم این کشور می‌پردازد. موضوعاتی که شنیدن آن پس از این همه سال دوری از بوسنی می‌تواند برای مخاطب کنجکاو ایرانی خواندنی و قابل تأمل باشد. خرید کتاب «به صرف قهوه و پیتا»، نوشته معصومه صفایی‌راد از فروشگاه کتابخون امکان پذیر است. در بخش‌هایی از این کتاب می‌خوانیم: همین روزهای سفر ما هم درحال پخش سریال soz «عهد» بودند، سریالی اکشن درباره حضور سربازان ترکیه‌ای در مبارزه با تروریست و داعش در سوریه. ترکیه یک جور اتوپیای آن‌هاست؛ مدینة فاضله. سهم مهاجرت به ترکیه هم در زمان جنگ زیاد است. در کل جمعیت بوسنیایی‌های ساکن ترکیه از بوسنیایی‌های بوسنی بیشتر است؛ بهتر است بگوییم بوشنیاک. اما بین سی ساله‌ها به بالا کسانی هستند که ایران را زمان جنگ یادشان هست. یک «دُبار حُمینی» (خمینی خوب) می‌گویند و معمولاً خاطره‌ای از غذا و کمکی که از ایرانی‌ها گرفتند دارند. با این خاطرات خوش دوستمان دارند و تقریباً همه‌شان یک سؤال می‌پرسند. ـ این‌همه سال کجا بودید؟! کجا بودیم؟ از صدقه سری صلح دیتون نبودیم. شرطی بود که امریکایی‌ها بعد صلح برای این کشور گذاشتند؛ خروج تمام نیروهای خارجی. کم‌کاری خودمان هم که البته همیشه حرف اول را می‌زند توی این‌طور کارهای فرهنگی. ...