ناز و نیاز در نماز

کتاب "ناز و نیاز در نماز" نوشته اسماعیل منصوری لاریجانی، یک اثر عمیق و تأثیرگذار است که به کاوش در رازها و زیبایی‌های فراوان عبادت نماز می‌پردازد. این کتاب توسط انتشارات چاپ و نشر بین‌الملل منتشر شده و می‌تواند به عنوان راهنمایی ارزشمند برای عموم مسلمانان کاربرد داشته باشد. 

درباره کتاب ناز و نیاز در نماز

نماز، به عنوان یکی از واجب‌ترین فریضه‌های الهی، فقط یک عمل جسمی نیست، بلکه به عنوان پلی به سوی کمال روحانی و ارتباط عمیق‌تر با خداوند اهمیت دارد. در این اثر، نویسنده به تحلیل و بررسی جزئیات این فریضه می‌پردازد و به دنبال یافتن حکمت پنهان در آن است. این کتاب به ما یادآوری می‌کند که فراتر از قرائت کلمات، نماز یک سفر روحانی است که باید در آن، به جستجوی حقیقت و اسرار نهفته برویم. کتاب "ناز و نیاز در نماز" به خواننده کمک می‌کند تا ابعاد جدیدی از نماز را کشف کند و درک عمیق‌تری از این عبادت بزرگ پیدا کند. این کتاب به زبانی ساده و شیرین نوشته شده و می‌تواند به‌عنوان منبعی برای تفکر و تامل در نمازهایی که روزانه برپا می‌کنیم، مورد استفاده قرار گیرد. با خواندن این اثر، مطمئنا خوانندگان احساس نزدیکی بیشتری به معانی و اهداف نماز پیدا خواهند کرد و همین امر می‌تواند به افزایش آرامش روحی و روانی‌شان کمک کند.

خواندن کتاب ناز و نیاز در نماز را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

این کتاب به تمام افرادی که به دنبال درک عمیق‌تری از نماز و ارزش آن در زندگی روزمره‌شان هستند، پیشنهاد می‌شود. همچنین، برای کسانی که می‌خواهند روابط عاطفی و معنوی خود را با خداوند تقویت کنند، این کتاب می‌تواند به عنوان یک هدیه ارزشمند به شمار آید. اگر به دنبال کشف زیبایی‌های بیشتر در ارتباط با نماز هستید، این اثر به شما کمک خواهد کرد.

در بخشی از کتاب ناز و نیاز در نماز می‌خوانیم:

بعضی از علما از صادق آل‌محمد(ع) دربارۀ سرّ و حقیقت نماز پرسیدند. حضرت در پاسخ فرمودند:

«صِلة اللَّهِ‌ لِلْعَبْدِ بِالرَّحْمَة وَ طَلَبُ الْوِصَالِ إِلَی اللَّهِ مِنَ الْعَبْد»

(حقیقت و سرّ نماز، هدیه‌ای رحمانی ازسوی خدا برای بنده و نیز طلب وصال کوی اوست.)

در این بیان نورانی، امام‌صادق(ع) سرّ نماز را دریافت رحمت الهی به‌عنوان هدیۀ آسمانی و دعوت به کوی وصال خدا می‌دانند و چه چیز برای نمازگزار صادق و عاشق بهتر است از اینکه محبوب دل‌نواز او در هر نمازی، او را به کوی وصال دعوت می‌کند؟

این علامت و نشانۀ اشتیاق خدا به بندگان است که در شبانه‌روز، پنج نوبت او را به ملاقات و دیدار رودررو دعوت می‌کند و سفرۀ رحمانی را در خلوت انس برای او می‌گستراند. افسوس، آن‌گونه ‌که خدا می‌خواهد، نمازگزار عاشق و صادق نیستیم، و الّا برای وقت نماز، لحظه‌شماری می‌کردیم و آتش فِراق در ما شعله می‌کشید و دوری خدای متعال ما را رنج می‌داد؛ درنتیجه، سراسیمه به‌سوی نماز می‌رفتیم تا عطش هجران را به شراب وصال تسکین دهیم.

آری، ای خواهر و برادر، حفظ ظواهر نماز براساس احکام شریعت واجب است؛ اما در بطن شریعت، اسراری است که کشف آن حقیقت و روح نماز است.

حال که امام‌صادق(ع) به حق ناطق و صادق است، سرّ نماز را دریافتِ نسیم رحمت الهی و ورود به کوی وصال محبوب می‌داند، بر من و شماست که موانع و حجاب‌ها را از دل دور کرده و دریچه‌های خانۀ دل را به‌سوی غیب باز کنیم تا نسیم رحمت الهی وارد دل‌های ما شود؛ نیز ضمیر مُردۀ ما به برکت باران رحمت دوست زنده شده و آثار بندگی و ایمان و اخلاص در آن بارور شود و اشتیاق دیدار محبوب در جان ما به جوشش آید و شتابان ما را به مسجد و محراب نماز بکشاند.

چقدر بی‌ادبی است که یار دل‌آرام، ما را شبانه‌روز، فقط پنج ‌بار برای نمازهای واجب، شتابان به ملاقات خود دعوت کند و با صدای اذان در مأذنه‌ها، این دعوت را عمومی اعلام کند؛ اما با شنیدن این دعوت، کار و زندگی روزمره را رها نکنیم و عاشقانه به‌سوی معشوق نشتابیم. حتی جاذبه‌های کاذب زندگی مادی، ما را از شنیدن اذان هم غافل کند و شوق و شور نماز و بندگی را از ما بستاند.

حال، ما برای رهایی از این بیماری و تحصیل شوق و ذوق در نماز، باید آثار نمازگزاران واقعی را در خود زنده کنیم. در کنار رعایت آداب شریعت باید آداب طریقت را که آراستگی باطن برای درک اسرار نماز است، به‌خوبی ادا کنیم تا لیاقت دریافت هدیۀ رحمانی حق را پیدا کنیم و جواز ورود ما به کوی وصال صادر شود.

به‌راستی، آیا پیام نماز، چیزی جز ناز معشوق و نیاز عاشق است؟ آیا سرّ آیۀ شریفۀ (یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَی اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ) را جز با عرضۀ نیاز و جلوۀ ناز می‌توان فهمید؟ آری، تمام دل‌خوشی ما در روزگار کوتاه عمر باید تحصیل ناز یار با حضور عارفانه در نمازهای واجب و نوافل باشد.