پدر

کتاب «پدر» اثر نرجس شکوریان فرد، یک اثر بی‌نظیر و تامل‌برانگیز است که در دل خود داستان‌هایی تربیتی و اخلاقی از زندگی مولای مومنان، علی(ع) را نه تنها به تصویر می‌کشد بلکه در روح و جان مخاطب نفوذ می‌کند. این کتاب، در حقیقت یک سفر دلشکنی است که در آن، قلب‌های حیران و پر از تنهایی، ناامیدی، ترس و آشوب ما، می‌توانند به آرامش و امیدی دوباره دست یابند.

درباره کتاب پدر

قلم نرگس شکوریان فرد در این اثر، همچون جوی آبی زلال و خنک، جریان دارد و خواننده را به دنیایی جذاب و پر از ترکیب‌های بدیع و مفاهیم عمیق دعوت می‌کند. نرگس شکوریان فرد با نگاهی دقیق و عمیق به زندگی مولای مومنان، داستان‌ها و آموزه‌هایی را به مخاطب تقدیم می‌کند که نه تنها دل را روشن می‌سازد، بلکه به ما یادآوری می‌کند که چگونه می‌توانیم بر چالش‌های زندگی غلبه کنیم و در مواجهه با سختی‌ها، به پدر بودن، صمیمیت و محبت را به خاطر آوریم. این اثر در واقع پلی است که میان گذشته و حال، میان تاریخ و زندگی روزمره، ارتباط برقرار می‌کند و ما را به سوی شناخت بهتر از خود و دیگران راهنمایی می‌کند.

خواندن کتاب پدر را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

این کتاب به تمامی افراد علاقه‌مند به اندیشه‌های عمیق انسانی، موضوعات اخلاقی و تربیتی، و همچنین کسانی که به دنبال درک بهتر از مفاهیم عالی انسانی هستند، پیشنهاد می‌شود. به ویژه برای نسل جوان که در عصر تکنولوژی و مدرنیته به سر می‌برد، این اثر می‌تواند یک منبع الهام‌بخش و راهنمایی آسمانی باشد.

در بخشی از کتاب پدر می‌خوانیم:

پدر خودش کارهای مهمانی را انجام داده بود. خودش پذیرایی می‌کرد. خودش نخستین کسی بود که همان‌جا کنار غار حرا جبرئیل را دید که بر محمدمصطفی (ص) بشارت پیامبری آورد و خودش همان اول ایمان آورد. فامیل آمدند، سرِ سفرهٔ محبت پیامبر نشستند. برکت غذایی که هرچه خوردند، نه تمام شد، نه کم را، دیدند؛ اما چشم بستند که کافر بمانند. محمد (ص) بلند شد و صحبت کرد از سه سالی که خدا او را برگزیده و از خدا گفت. آخرش در مقابل سکوت حسودانه و متکبرانهٔ آن‌ها پرسیده بود: - کسی می‌پذیرد یاری دین خدا کند تا بشود وزیر من، جانشین من، وصی بعد از من؟ علی (ع) نگاه به سنش نکرد که سیزده‌ساله است. قد علم کرد و دست بالا گرفت. لبخند تمسخر و طعنه‌ها و متلک‌ها را هم شنید، اما نترسید. هرسه بار که محمدمصطفی پرسید او قد علم کرد. دستِ آخر، پیامبردستش را گرفت و معرفی‌اش کرد... همه موقع رفتن دست در دست شیطان رجیم رفتند، علی (ع) اما دستش در دست پیامبر بود.