راز ماندگاری قرآن موضوع کتاب «راز ماندگاری قرآن» یکی از موضوعاتی است که معظم‌له در گفتارها و نوشته‌هایشان بارها به آن تأکید کرده‌اند و حالا این موضوع به تفصیل در این کتاب مطرح شده‌است. سخن بر سر این است که اسلام اگر بخواهد جاوید باشد و پیامبر اسلام صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم اگر بخواهد آخرین پیامبر باشد و نیازی به آمدن پیامبر جدید نباشد، ناگزیر باید همیشه یک راه سالم و بدون تحریف برای دسترسی به اسلام باقی بماند و اگرچه در طی ادوار مختلف افرادی سعی داشته باشند، اسلام را از مسیر خود خارج کنند و مطابق با امیال خودشان آن را تفسیر کنند، اما در کنار تمام تفاسیر و برداشت‌های نابجا، باید یک مسیر پاک و زلال و عاری از تحریف برای شناخت صحیح دین پیامبر خاتم وجود داشته باشد. در همین راستاست که حدیث ثقلین معنا می‌یابد؛ پیامبر خدا مسلمین را به قرآن و عترت علیهم‌السلام ارجاع می‌دهد تا از کمند تحریفات و کج‌اندیشی‌ها مصون بمانند و اسلام حقیقی را با چنگ زدن به این دو دریابند. نویسندۀ کتاب در سخنرانی‌هایی که طی سال‌های مختلف ایراد کرده، همواره به این نکته تأکید می‌کند که پیامبر در مدت حیات خویش کوشیده‌اند تا قرآن و اهل‌بیت خویش را بطور شایسته به مردم بشناسانند و آن دو محفوظ بمانند تا پس از اینکه از این دنیا رخت بربستند، مشکلی برای شناخت صحیح اسلام و عمل به آن پیش نیاید. در این کتاب نیز نویسنده با یک تحقیق تاریخی از میان مآخذ متعدد، کوشیده تا اثبات کند پیامبر برای اینکه قرآن، امروز بدست ما برسد و اصحاب قدرت و ثروت نتوانند به آن دست‌برد بزنند، تلاش‌های زیادی انجام داده‌است. مطلبی که نویسنده بدان تأکید دارد، خصوصاً از این جهت اهمیت دارد که متأسفانه در برخی مآخذ اینگونه وانمود می‌شود که پیامبر برای جمع‌آوری و حفظ قرآن کاری نکرد؛ همانگونه که برای تعیین تکلیف حاکمیت مسلمین پس از خودشان کاری نکرد! و همانطور که مردم، خودشان بعد از پیامبر به فکر تعیین حاکم افتادند، حکومت‌های بعد از پیامبر هم خودشان کوشیدند که قرآن حفظ شود و از بین نرود! (نویسنده در بخش پنجم کتاب به این روایت تاریخی اشاره کرده و البته آن را بطور جدی نقد کرده و مخدوش دانسته‌است.) آیت الله جاودان در این کتاب می‌خواهد بیان کند که چنین سخنی نه تنها عقلی نیست، بلکه با نقل‌های تاریخی هم معارض است. عقلی نیست، از این جهت که قرآن، سند حقانیت پیامبر و معجزۀ جاوید ایشان است؛ قرآن اصلی‌ترین منبع شناخت دین است؛ چطور ممکن است که خدا و پیامبرش برای ماندگاری و عدم تحریف آن، چاره‌جویی نکرده باشند؟ مگر قرار نیست این دین تا قیامت ماندگار شود و دیگر شریعتی ظهور نکند؟ اگر چنین است، پس باید خدا و رسولش برای بقای اصلی‌ترین منبع شناخت دین و اصلی‌ترین سند حقانیت آن کوشش کنند. از حیث تاریخی هم معظم‌له در هفت فصل، به‌تفصیل به تلاش‌های پیامبر در جهت ماندگاری قرآن پرداخته‌اند: ۱) ایجاد نهضت سوادآموزی ۲) تعلیم قرآن بطور عمومی و خصوصی ۳) توجه ویژه به کتابت قرآن توسط مسلمین ۴) آموزش تفسیر قرآن ۵) گردآوری قرآن ۶) قرآن‌خوانی خود پیامبر و اصحاب ایشان ۷) تشویق‌ها و توصیه‌ها به حفظ، قرائت، آموختن و تدبر در قرآن