محمد حسین حدادیان متولد 1374 و دانشجوی علوم سیاسی، بسیجی مخلص و پیرو خط ولایت و رهبری به طوری که به نقل از پدر بزرگوارش جز خط رهبری را قبول نداشت و در مسجد به مردم خدمت می کرد. خیابان پاسداران، توحش گرانی موسوم به دراویشو ایجاد ناامنی و به شهادت رساندن سه تن از نیروهای انتظامی، محمد حسین داوطلبانه برای مقابله با اشرار رفت که او را ابتدا به وسیله اسلحه شکاری مجروح کردند و سپس توسط یک اتومبیل زیر گرفته شد و به فیض شهادت نائل آمد.

در بخشی از کتاب آمده است:

انگار زخم پای محمد حسین ذره ذره روحم را می خورد. نمی توانستم دور خانه راه بروم. زبانم در دهانم شده بود مثل یک تکه چوب خشک. دوتا توت خشک گذاشتم در دهانم. تا توت نم پس داد و مزه اش رفت زیر زبانم، هری دلم ریخت. مزه شیرینی توت. بی هوا رفتم در قعر چاه خاطرات روز شهادت آقا مهدی.