راهنمای نگارش گفتگو

گفتگونویسی در داستان و نمایش یکی از مشکل ترین مهارت هایی می باشد که نویسندگان در آن استاد می شوند. از تمام وجوه رمان، هیچ یک به اندازۀ گفتگو در برقراری ارتباط با تماشاگر و خواننده نقش ندارد. هنر گفتگو در این امر نهفته است که خواننده را به این فکر هدایت می کند که شخصیت ها همان طور که در زندگی روزمره حرف می زنند، سخن می گویند، درحالی که این عمل آن ها هیچ ربطی به زندگی روزمره ندارد. حرف هایی که مردم در زندگی روزمره می زنند، «مکالمه» است، نه «گفتگو». مکالمه تبادل اطّلاعات است: «کجا زندگی می کنی؟« »خیابان 48 شمارۀ 230». این مکالمه است، امّا گفتگو نیست. این یک گفتگو است: «این جاها زندگی می کنی؟« »اگه بشه اسمشو زندگی گذاشت ...». ویلیام نوبل با شیوۀ بیانی خودمانی اش در سراسر این کتاب شاه کلیدهای گفتگونویسی و جزئیات گفتگوی موفق را در نگارش داستان و نمایشنامه تشریح کرده است و این اثر با آنکه ترجمه است ولی مضمون آن به کار نویسندگان ایرانی و فارسی زبانان وحتّی ویراستاران داستان های فارسی هم می آید.