امام و حیات باطنی انسان کتاب «امام (ره) و حیات باطنی انسان» نوشته سیدمرتضی آوینی (1372-1326) است. آوینی فیلم‌ساز مستند و روزنامه‌نگار حوزه دفاع مقدس بود که در سال 1372 بر اثر ترکش مین به شهادت رسید. «امام (ره) و حیات باطنی انسان» مجموعه‌ی چند مقاله درباره‌ی امام خمینی به همراه تصاویری از ایشان است. چهار سروده‌ی مرثیه‌وار در سوگ امام به اضافه‌ی گفتار متن مجموعه برنامه‌ی «فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت» که شهید آوینی به همین مناسبت آماده کرده، نیز در کتاب آمده است. در سطرهای آغازین کتاب «امام (ره) و حیات باطنی انسان» می‌خوانیم: «دهه‌ی شـصت دهه‌ی امام خمینی بود و از این پس دهه‌ها هر چه بیایند، به جز او انتساب نخواهند داشت. این او بود که هر آنچه در تقدیر تاریخ انسان این عصر بود ظاهر کرد. حیات انسانهایی چون او نفخهای از نفخات روح‌اللهی است که در تن انسان می‌دمد، در تن زمین مرده، و آن را حیات می‌بخشد. امام خمینی انسانی چونان دیگران نبود؛ از قبیله‌ی انبیا و اصحاب آنان بود و مصداقی از مصادیق معدودِ «نبأ عظیم...» که هر هزار ســال یکی می‌رسد، و مراد از این«هزار،» عدد هزار نیســت؛ مراد آن است که او از خیلی ادآوران اســت و مورد خطاب اِ َّنما اَ َنــتم َ ذکر و مخاطب این ســخن آنانند که نه نامی از آنان در تاریخ‌های تمدن هست و نه در تاریخ‌های رسمی، اما زمین هر چه دارد مدیون آنهاست. اینان، چون دیگر ابنای بشر، از خاک روییده‌اند، اما چون دیگران در خاک نمانده‌اند و سر به آسمان برآورده‌اند و فقط هم اینانند که از حقیقت باخبرند و دیگران را نیز اینان خبر کرده‌اند». امام و حیات باطنی انسان را نشر واحه روانه بازار نشر کرده است.