کتاب ایران در زمان ساسانیان «ایران در زمان ساسانیان» نوشته آرتور کریستین سن با ترجمه رشید یاسمی و ویراستاری حسن رضایی باغبیدی را یکی از منابع اصلی پژوهش و تحقیق در عصر ساسانیان است. این کتاب در 9 فصل تدوین شده که سر فصلهای آن عبارتند از «بحران دینی در عصر ساسانی»، «ترکیب نامتجانس جغرافیایی مذهبی در ایران»، «تشکیل دولت ساسانی نتیجه همکاری موبدان و خاندان ساسانی»، «واکنش در مقابل ظهور اندیشههای قشری»، «سیر تحول دینی در دوره ساسانیان»، «روحانیون زرتشتی در دوره ساسانی»، «قدرت روحانیان زرتشتی در دوره ساسانی»، «تغییرات و اصلاحات روحانیان در دین زرتشتی»، «آیین زروانی از دیدگاه زنر» است. کتاب به وضع دولت و دربار ساسانی و احوال مردمان آن روزگار پرداخته است. نویسنده سی سال پیش از پرداختن به این کتاب «شاهنشاهی ساسانیان» را نوشت، اما پس از آن، بر پایه کشفهای تازهای از آن عصر مانند کتیبههای شاهپور نخست در کعبه زردشت، «مواد تازه و سودمندی» درباره تاریخ تمدن ساسانی و صنعت و دیانت آن عصر به دست آورد و از این رو، به جای چاپ دوباره اثر قبلی و افزودن اطلاعات تازه در آن، به ساماندهی کتاب «ایران در زمان ساسانیان» بر پایه دورههای تاریخی همت گماشت. با وجود ژرفکاوی سندهای کهن و آثار گوناگون تاریخی، شیوایی و رسایی سخن را نیز در روایت آنها فرو نگذارده و در پانوشت کتاب، یادداشتهای سودمندی به پژوهشگران عرضه کرده است. در حقیقت این کتاب، از منابع مرجع برای پژوهشگران تاریخ و فرهنگ ایران به شمار میآید. مطالب عمده کتاب، پیرامون تاریخ سیاسی روزگار ساسانیان است و ویژگیهای مادی و معنوی مردم، اوضاع اجتماعی، چگونگی صنعت و اندیشههای دینی - فلسفی آن دوران، در این چارچوب عرضه شده است. کتاب یکی از منابعی است که شهید مطهری در تدوین کتاب خدمات متقابل ایران واسلام از آن بهره بره است و در همین کتاب مطالعه آن را توصیه کرده اند.