سروش
استاد حسین بهزاد (1273ـ1347) را نابغه نقاشی مینیاتور در ایران معاصر باید دانست که به مدد نبوغ سرشار و ذهن گسترده و قلم توانای بی پرده خویش جانی تازه به کالبد نیمه جان هنر مینیاتور دمید و نقاشی ایرانی را پس از سال ها مهجوری دوباره در عرصه هنر جهانی جلوه گر ساخت. حسین بهزاد صورت مغولی را از مینیاتور دور ریخت و سبکی تازه و شیوه های اصیل به وجود آورد که نه تقلید از پیشینیان بود و نه خارج ازچارچوب قواعد اساسی مینیاتور. او هم هنر سنتیِ وطنش را می شناخت و هم در فرانسه با نقاشی روز دنیا آشنا شده بود.
او بود که قطع مینیاتور را از تابلوهای کوچک و پشت ناخنی درآورد و برای آن اندازه های بزرگ به اندازه تابلوهایی که نقاشان برای رسم چهره یا طبیعت به کار می برند به کار برد. نیز او بود که ترکیب رنگ های شلوغ مینیاتورهای قدیم را کنار گذاشت و فقط با یک یا دو رنگ، که بهتر از بقیه می تواند شعر خط ها را بنمایاند نقاشی کرد. او خطوط را برجسته تر از مینیاتورهای قدیم در طراحی هایش به کار می برد و هزار نکته باریک تر ز مو در کارش بـود که شواهد آنهـا را در کتاب حاضـر می توان یافت. این کتاب جز مروری مفصّل بر زندگی استاد، مجموعة گزیده ای شامل بیش از 150 اثر از آثار او را نیز دربر دارد که با کیفیتی مطلوب چاپ شده اند و مخاطب را مجذوب خود می کنند.
کلیه حقوق این سایت متعلق به کتابفروشی آنلاین «کتابخون» می‌باشد.
2020 © Copyright - almaatech.ir
