کتاب تئوری التزام سیاسی : عضویت، تعهد و میثاقهای اجتماعی کتاب حاضر مسئله عضویت را مورد کنکاش و بررسی قرار داده است و به دنبال پاسخگویی به سئوالات زیر میباشد: آیا عضویت در یک جامعه سیاسی به خودی خود، به وجود آورنده التزامات جهت حمایت از نهادهای سیاسی آن جامعه است؟ به طور خلاصه، آیا التزامات سیاسی وجود دارند؟ این کتاب ارایه کننده برداشتی از جامعه سیاسی است که براساس عضویت اعضای آن تشکیل شده است و در آن هر کدام در مقابل یکدیگر ملتزم هستند که از نهادهای سیاسی آن حمایت به عمل آورند. این موضوع نه تنها دارای نتایج و عواقبی برای دنیای فعلی است بلکه برای دنیا آنگونه که میباشد نیز نتایجی را در بر دارد. هدف عمده این کتاب استدلال و بذل توجه به التزامات برخواسته از تعهد مشترک است و به کسانی که به التزامات در بستر زندگی سیاسی قرار دارند توصیه میکند که برداشتی به شکل خاص از التزامات داشته باشند. اگر این کتاب کمک کند که التزامات تعهد مشترک ـ و خود تعهد مشترک ـ را بر روی نقشه فلسفه سیاسی معاصر قرار دهد. به نظر اگر چنین چیزی محقق شود این یک پیشرفت قابل ملاحظهای خواهد بود. هرچه که نتیجهگیری نهایی فرد در مورد التزامات باشد در هر مورد و موقعیت عملی لازم است که افراد از همه احتمالات آگاهی داشته باشند. کتاب از سه بخش؛ در قالب دوازده فصل منتشر شده است. بخش اول با عنوان «مسئله مرکزی التزام سیاسی»؛ فصلهای اول تا پنجم کتاب حاضر را تشکیل دادهاند. فصل اول با عنوان «مسئله عضویت»؛ ارایه کننده مسئلهای است که در واقع تاکید اصلی این کتاب میباشد. این فصل به دو قسمت تقسیم میشود. در قسمت اول تبیین اولیه برخی از واژگان بسیار مهم ارایه میگردد. و قسمت دوم به تمایز این مسئله با تعداد دیگری از مسایل که در ادبیات فلسفه سیاسی مطرحند، پرداخته شده است. فصل دوم با عنوان «التزامات : نکات اولیه»؛ این فصل با ویژگیهای عمومی طبقه عمدهای از التزامات که دغدغه اصلی این کتاب است آغاز میشود. در واقع اهمیت عملی التزامات سیاسی این ویژگیها را به آن اعطا میکند. بنابراین انواع مهم التزامات در اینجا مورد بحث قرار میگیرند : که برخی اوقات تحت عنوان "التزامات دستوری" از آنها یاد میشود. سرانجام به نوعی از التزامات اشاره میگردد که اصلاً جنبه کلی ندارد. فصل سوم با عنوان «دنبالجویی تئوری التزام سیاسی»؛ اعلام میدارد که برای اهداف فعلی تئوری التزام سیاسی یک راهحل مستدل اثباتی برای مسئله عضویت محسوب میشود. نویسنده در این فصل پیشنهاد میکند که یک تئوری رضایتمندانه از التزام سیاسی دارای یکسری از معیارهای مشخص است و تلاش کرده است که با جزئیات بیشتری آن را توضیح دهد. فصل چهارم با عنوان «تئوری قرارداد عملی: جاذبه ها»؛ نگارنده به دنبال بررسی بهترین تئوری جامعه سیاسی و التزام سیاسی است که آن را تئوری قرارداد عملی نام نهاده است و دلایل آن را نیز ذکر کرده است. این تئوری دارای جاذبههای مختص به خود است که در راستای حل مسئله عضویت عمل مینماید. این نکتهها اهداف جالبی را برای نظریهپردازان فراهم میآورد. در حالیکه جاذبههای تئوری قرارداد عملی حفظ میشود اما در همین حال کوشش میشود تا مسایل مربوط به آن حل شود. فصل پنجم با عنوان «اعتراضات نسبت به تئوری قرارداد عملی»؛ اعلام مینماید که تئوری قرارداد عملی از جهات مختلفی مورد حمله قرار گرفته است. و معمولاً دو نوع اعتراض استاندارد علیه آن مطرح میشود. این موارد عمدتاً اغلب انتقادهایی است که مطرح شدهاند که اصطلاحاً آنها را اعتراض عدم- توافق و اعتراض عدم – التزام می نامند. فصل توضیح میدهد که چرا اعتراض عدم ـ توافق باعث می شود تا تئوری قرارداد عملی به عنوان یک بدیل حداقلی برای حل مسئله عضویت دیده شود. سپس پیشنهاد میکند که با اعتراض عدم ـ التزام مواجهه نمود. پس از ذکر تعدادی از سایر اعتراضات که نسبت به تئوری قرارداد عملی مطرح میشود به طور خلاصه برخی از پیشنهادات بدیل مطرح میشود که شناسایی ذهنی و ارتباطات را میسر میسازد و استدلال میشود که پس از فرموله شدن بحث باز هم بسیاری از سوالات مطرح خواهند شد. بخش دوم با عنوان «جوامع، عضویت و التزام»؛ به بررسی برداشت گروههای اجتماعی میپردازد که پشت سر حل ایجابی نویسنده نسبت به مسئله عضویت قرار دارند. این برداشت به وسیله ارجاع به گروه ساخته نشده و کوچک توسعه داده میشود که به طور نسبی گذر است. فصل ششم تا هشتم کتاب حاضر را محتوای بخش دوم کتاب است. فصل ششم با عنوان «گروههای اجتماعی: آغاز با کوچک»؛ به تبیین راجع به مفهوم جامعه سیاسی آغاز شده و با تاکید اولیه بر روی جامعه و سپس بر روی ایده گروه اجتماعی ادامه بحث میدهد. فصل هفتم با عنوان «تعهد مشترک و التزام»؛ برداشتی مفهومی از موضوع تعهد مشترک ارایه میکند که با بحث نوع تعهد مورد نظر آغاز میشود. سپس این موضوع مورد استدلال قرار میگیرد که طرفهای تعهد مشترک دارای التزامات متقابل نسبت به یکدیگر هستند. اینها همان التزامات دستوری هستند. شاید در اینجا نوع اصلی چنین التزاماتی مطرح باشد. در بخش آخر این فصل بحث و برداشت نویسنده از اقدام با یکدیگر ارایه شده است. فصل هشتم با عنوان «جوامع به عنوان موضوعات جمعی»؛ در خصوص دفاع از برداشت گروههای اجتماعی به مثابه موضوعات جمعی به طور خلاصه مطالبی را مطرح میکند. نوع ویژه گروه اجتماعی مورد نظر در این کتاب یک جامعه است. که حداقل یک جامعه نسبتاً بزرگ است که در برگیرنده تعدادی از گروههای کوچکتر اجتماعی میباشد. بحث نویسنده در برگیرنده استدلالات گوناگونی است در همه آنها تلاش میشود تا نشان داده شود که گروههای اجتماعی به مثابه موضوعات جمعی هستند و همه میتوانند در ساختار اندیشه عمومی درباره گروههای اجتماعی به طور کلی قرار گیرند. بخش سوم با عنوان «راهحلی نسبت به مسئله عضویت»؛ فصلهای نهم تا دوازدهم کتاب حاضر را تشکیل میدهند. در فصل نهم با عنوان «جوامع سیاسی»؛ نویسنده سه شکل کلی جامعه سیاسی را ارایه مینماید. هر شکلی از قواعد اجتماعی از نوع خاص تشکیل شده است. این سه شکل طیف گستردهای از اشکال ویژه را تحت پوشش خود قرار میدهد. آنها در برگیرنده یک سلسله مراتب طبیعی هستند از این نظر که فهم آسانترین شکل آن افراد را قادر میسازد تا اشکال بعدی و پیچیده را متوجه شوند. فصل دهم با عنوان «بازنگری تئوری قرارداد اجتماعی»؛ در ابتدا بحث میکند که تئوری قرارداد عملی یک مورد ویژه از تئوری برداشت جمعی است که آن را توضیح میدهد. محور این بحث یک برداشت جمعی از توافقات است. نویسنده به شکل مختصر توضیح میدهد که چرا چنین برداشتی دارای ترجیح است. سپس استدلال مینماید که چه وقتی توافقات به شکل موضوع جمعی فهمیده میشوند. فصل یازدهم با عنوان «تئوری موضوع جمعی از التزام سیاسی»؛ به تئوری موضوع جمعی از التزام سیاسی برمیگردد و آن را به عنوان یک راهحل نسبت به مسئله عضویت مورد ارزیابی قرار میدهد. این رهیافت در مقابل اهدافی قرار میگیرد که به عنوان یک راه حل در فصل سه مطرح شد. بنابراین با برخی از رهیافتهای التزام سیاسی مقایسه و تطبیق میگردد که به آن از لحاظ محتوا و روح شبیه هستند، از جمله یک تئوری که هنوز در این کتاب مورد بحث قرار نگرفته است. رهیافتی که میگوید التزامات سیاسی التزاماتی از نوع بازی جوانمردانه هستند. تعدادی از اعتراضات ممکن است در مقابل تئوری موضوع جمعی مطرح میشوند و پاسخ به اعتراضات نیز ارایه میگردند. اهمیت التزامات سیاسی بنابر این تئوری مورد بحث قرار میگیرند و برخی سئوالات اخلاقی محتوایی مربوط به این التزامات مورد اشاره قرار میگیرند. فصل دوازدهم با عنوان «خلاصه و چشمانداز»؛ ضمن مرور کلی بر مباحث کتاب به ارائه چشمانداز لازم اقدام نموده است.