کتاب «عالیجناب شهردار» رمانی تمثیلی است. داستانی بلند که با نگاهی به واقعیتی سیاسی اجتماعی و اقتصادی در یکی از کشورهای همسایه به زبان تمثیل به بیان تندترین نگاههای اصلاحی نویسنده در باب حکومتداری و آداب برخورد اجتماعی میپردازد. حسن بیگی کشوری لامکان را در داستانی بلند پیش روی شما ترسیم میکند با سیستم سیاسی منحصر به فردی که بدل از واقعیت است. در این موقعیت است که او اساسیترین اظهارنظرهای خود در مورد حکومتداری و نیز نوع مواجهه با مردم در یک ساختار سیاسی را به زبان داستان میکشد. طنز یکی از جدیترین ابزارهایی است که حسن بیگی در داستان بلند «عالیجناب شهردار» خود برای ترسیم موقعیتهایش از آن بهره برده است. به عبارت سادهتر او با تمسک به ابزار بیانی طنزآلود توانسته جدیترین و شاید حساسترین اظهارنظرهای سیاسی اجتماعی و حتی اقتصادی خود را در قالب یک داستان به مخاطبش عرضه کند.