کتاب «تهِ خیار» مجموعه‌ بیش از 30 داستان کوتاه اجتماعی با درونمای‌هایی از طنز تلخ است و به موضوعاتی مانند مرگ، بیماری و پیری می‌پردازد اما نویسنده در این مجموعه به جنبه‌های طنزآمیز این واقعیت‌های به ظاهر تلخ نیز اشاره می‌کند. داستان‌های «ته خیار، گوجه فرنگی و گیتار، بچه‌های پرنده، دعوا نکنیم، مورچه بیابان، قندیل، جوش مزن و...» کارهایی هستند که در این مجموعه عرضه شده‌اند.

درباره کتاب طنز ته خیار هوشنگ مرادی کرمانی:

ته خیار یک کتاب طنز ایرانی نوشتهٔ هوشنگ مرادی کرمانی است. بیشتر ما هوشنگ مرادی کرمانی را با «قصه‌های مجید» و «مهمان مامان» می‌شناسیم. کتاب «ته خیار» مجموعه‌ای از سی داستان است که خود نویسنده به آن‌ها «زهرخند» می‌گوید. همانند سایر کتاب‌های مرادی کرمانی، این کتاب هم درون‌مایه‌ای اجتماعی دارد و با زبانی طنز به موضوعات موجود در زندگی از جمله مرگ، زندگی، پیری، بی‌پولی و… می‌پردازد. این کتاب گروه سنی خاصی ندارد، همان‌طور که خود هوشنگ مرادی عنوان می‌کند: من موقع نوشتن، مخاطب خود را تعیین نمی‌کنم. درست مثل سبزی‌فروشی که مشخص نمی‌کند خیار را در اختیار چه کسی و با چه ویژگی‌هایی قرار دهد. همه می‌توانند از آن استفاده کنند.

در بخشی ازداستان طنز «ته خیار» می‌خوانیم:

«خوابش نمی‌برد. بلند شد. خیاری از میوه خوری روی میز برداشت. خواست پوست بکند و بخورد. خوب نمی‌دید. عینکش را زد، کارد را برداشت. سرو ته خیار را نگاه کرد. گل ریز پژمرده ای به سر خیار چسبیده بود. به تابلویی که روی کمد بود نگاه کرد. هر وقت می‌خواست خیار بخورد، آن را می‌دید. لبخند می‌زد: «زندگی به خیار می‌ماند، تهش تلخ است...»