کتاب زندگی حسینی ( مجموعه یادداشت های عاشورایی ) این کتاب از یک مقدمه و 20 یادداشت تشکیل شده است که عبارتند از: فرهنگ عاشورایی؛ نگاهی گذرا به سبک زندگی دینی در ایام محرم، مأموریت: زنده‌داشتن مکتب اهل‌بیت(ع)، شما چند نفر هستید؟ (استراتژی اسلام اجتماعی: «جماعت» درمقابل «جمعیت»)، روضه‌های سادۀ خانگی، سبک زندگی ماست، خون خدا در رگ جامعه، مغز «نیت» در پوستۀ «عمل»، امر ما را إحیا کنید!، امر ما این‌گونه احیا می‌شود؛ به پشت سر نگاه کن، همه می‌توانند مکتب اهل‌بیت(ع) را زنده کنند حتی شما دوست عزیز!، تاریخ و جغرافیایی به‌ وسعت انسان و جهان (در حاشیۀ فتوای حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تحریم ناسزاگویی به صحابه و همسران پیامبر)، فرماندۀ مطیع سربـاز مطیع می‌خواهد!، «مصباح» دعا در «زجاجۀ» خیمه، زندگی در ترازوی حکمت (در حاشیۀ تجربۀ برنامۀ رمضانی «شب‌های روشن»)، دوستت دارم! به ‌خاطر امام‌ حسین(ع)... (در استقبال از پیاده‌روی اربعین)، عاشورا مهم‌ترین دلیل برای ضرورت غیبت است (گفت‌وگو با متفکر برجستۀ مغرب، سید اِدریس هانی) و خیر سرمان منتظر آقاییم!» زائری در بخشی از کتاب می‌نویسد: «در حفظ و صیانت از بزرگ‌ترین ثروت شیعه، یعنی میراث عظیم عاشورا، اگر هر کس به راه خود رود و ساز خود زند و بر طبل میل و تشخیص خود بکوبد، دور نیست گمراهی و از مقصد دور افتادن. نگویید خودشان حفظ می‌کنند و مراقب‌اند. در طول تاریخ، انحرافات بزرگ از مکتب اهل‌بیت و شکل‌گیری مکاتب و مذاهب گوناگون شش‌امامی و هفت‌امامی را کسانی آغاز کردند که هم در علم و ایمان از ما مدعی‌تر بودند و هم در نسبت و قرابت، از خاندان امامت به‌شمار می‌رفتند. خطر از دو سو در کمین این میراث عظیم است. هم از جانب دشمن آگاه خارجی که قدر و قیمت این متاع گران‌بها را به‌درستی می‌داند و هم از جانب دوست ناآگاه داخلی که قدر و قیمت آن را به‌درستی نمی‌شناسد. هیأت‌ها و مجالس حسینی مهم‌ترین پایگاه‌های حفظ مکتب شیعه و حساس‌ترین کانون‌های شورآفرینی و آگاهی‌بخشی و مبارزه با ظلم و فساد و گسترش معارف و حقایق‌اند. این پایگاه‌های عظیم دینی و مذهبی را نه‌تنها دشمن خارجی، بلکه بی‌توجهی و نادانی داخلی تهدید می‌کند. اگر پرچم مقدس و نورانی کربلا و عاشورا را با دست پاک تبعیت و تولا برنداریم، معلوم نیست پای کج خودرأیی و خودپسندی، ما را به کدام بیراهه سوق دهد. اگر در اظهار عشق و شوق به ساحت مبارک حسینی همان‌گونه نباشیم که بدان امر شده‌ایم، مشخص نیست سر از کدام وادی جهالت و ظلمت به در خواهیم آورد.»