کتاب «نامه‌های دلتنگی» اثر علی شیرازی مجموعه‌ای از نامه‌های کوتاه و بی‌واسطه است که توسط افراد مختلفی از جمله فرزندان شهدا، جانبازان، همسران شهدای جنگ تحمیلی، کودکان و نوجوانان در دوران دفاع مقدس نوشته شده‌اند. این نامه‌ها گویای احساسات، دلتنگی‌ها و دغدغه‌های نویسندگانشان درباره جنگ و ایثارگری‌هاست و برخی از آنها نامه‌های اسرای ایرانی در زندان‌های رژیم بعث عراق به عزیزانشان است. کتاب با نثری ساده و صمیمی، مخاطب را به دنیای واقعی و صادقانه‌ای از احساسات مردم آن دوران می‌برد و تصویری زنده از نگرش و فضای اجتماعی جامعه ایران در سال‌های جنگ تحمیلی ارائه می‌دهد. علی شیرازی نقش گردآورنده و تنظیم‌کننده این نامه‌ها را داشته و با چینش آنها تلاش کرده تا تأثیر معنایی و عاطفی نامه‌ها بر خواننده افزایش یابد. «نامه‌های دلتنگی» برای مخاطبان امروز پنجره‌ای به گذشته و یادآور ایثار و فداکاری‌های مردم در دفاع مقدس است و به‌خصوص برای نسل جوان که ممکن است کمتر با آن دوران آشنا باشند، بسیار آموزنده و تأثیرگذار است.

درباره کتاب «نامه‌های دلتنگی»

علی شیرازی برای جمع‌آوری نامه‌ها و خاطرات مرتبط با دفاع مقدس و شهدا، با حمایت و پشتیبانی رهبر انقلاب و همکاری نهادهای مرتبط، رزمندگان و خانواده‌های شهدا را به مناطق جنگی می‌برد تا خاطرات و نامه‌های خود را ثبت کنند. او با استفاده از تجهیزات ضبط ویدئویی و با احترام به تخصص افراد مختلف، این مطالب را مستند کرده و به صورت منسجم و تأثیرگذار گردآوری نموده است. این روند شامل گفت‌وگوهای مستقیم، جمع‌آوری نامه‌ها و روایت‌های شخصی از جانبازان، خانواده شهدا و اسرا بوده است که باعث شده مجموعه‌ای جامع و مستند شکل بگیرد. چالش‌های جمع‌آوری نامه‌ها برای علی شیرازی عمدتاً شامل این موارد بوده است: پراکندگی و تنوع نویسندگان نامه‌ها از جمله فرزندان شهدا، جانبازان، همسران شهدا، کودکان و نوجوانان که نیازمند صرف زمان و تلاش زیاد برای شناسایی و دسترسی به آن‌ها بوده است. دشواری‌های ثبت و ضبط دقیق خاطرات و نامه‌ها به دلیل شرایط خاص جنگ و پس از آن، که باعث شده برخی نامه‌ها به صورت پراکنده و غیرمستند باقی بمانند. حفظ صداقت و اصالت احساسات و محتوای نامه‌ها در هنگام گردآوری و تنظیم، به گونه‌ای که تأثیر عاطفی و معنوی آن‌ها بر خواننده حفظ شود. مواجهه با محدودیت‌های فنی و لجستیکی در ضبط و مستندسازی روایت‌ها و نامه‌ها، به خصوص در مناطق جنگی و میان خانواده‌های شهدا. حساسیت‌های عاطفی و روانی که ممکن است در گفتگو با نویسندگان نامه‌ها، به ویژه خانواده‌های شهدا و جانبازان، ایجاد شود و نیازمند برخوردی محترمانه و دلسوزانه بوده است. این چالش‌ها باعث شده‌اند که علی شیرازی با رویکردی دقیق، صبورانه و مستند به جمع‌آوری و تنظیم این نامه‌ها بپردازد تا مجموعه‌ای جامع و تأثیرگذار فراهم آورد.

خواندن کتاب «نامه‌های دلتنگی» را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

خواندن کتاب «نامه‌های دلتنگی» اثر علی شیرازی به کسانی توصیه می‌شود که علاقه‌مند به شناخت عمیق‌تر احساسات و دغدغه‌های مردم در دوران دفاع مقدس هستند، به ویژه: افرادی که می‌خواهند با زبان ساده و صمیمی نامه‌های واقعی از فرزندان شهدا، همسران رزمندگان، جانبازان و کودکان آن دوران را بخوانند. مخاطبانی که به دنبال درک بهتر فضای اجتماعی، عاطفی و معنوی جنگ تحمیلی و ایثارگری‌های مردم ایران در آن زمان‌اند. نسل جوانی که ممکن است کمتر با واقعیت‌های جنگ و زندگی خانواده‌های شهدا آشنا باشند و می‌خواهند از طریق این نامه‌ها با آن دوران ارتباط برقرار کنند. کسانی که به دنبال متنی خواندنی، دلنشین و پر از شور، امید و افتخار درباره دفاع مقدس هستند. این کتاب با ارائه نامه‌هایی از زوایای مختلف، احساس دلتنگی را نه به صورت ملال‌آور بلکه با بار معنایی از عشق، امید و افتخار به تصویر می‌کشد و برای هر خواننده‌ای که به تاریخ و فرهنگ دفاع مقدس علاقه دارد، اثر ارزشمندی است.

در بخشی از کتاب «نامه‌های دلتنگی» می‌خوانیم

«با سلام به امام زمان، علیه‌السلام، و درود بر امام خمینی، سلام به رزمندگان اسلام. اسم من «زهرا» است و نُه سال دارم. نصف روز را به مدرسه می‌روم، باقی را به قالی‌بافی مشغول هستم. مادرم نیز کار می‌کند. پدرم مُرد. او می‌خواست به جبهه بیاید، ولی با موتور به زیر ماشین رفت و کشته شد. ما پنج نفر هستیم و باید کار کنیم. من نود و دو روز کار کردم تا توانستم برای شما رزمندگان عزیز، نان خشک و بادام بفرستم. از خدا می‌خواهم این هدیه را از یک یتیم قبول کنید و پس ندهید. ‌امیدوارم مرا به کربلا ببرید. آخر، من و مادرم خیلی روزه می‌گیریم تا خرجی داشته باشیم. مادرم، خودم، احمد، بتول و تقی، برادر کوچکم، سلام می‌رسانیم. خدا نگهدار شما پاسداران اسلام باشد. » زهرا 1362/11/18