قصه سنگ و خشت: گزیده شعر

کتاب قصه سنگ و خشت: گزیده شعر این دفتر شعر گزیده ای از دفترهای شعر «پیاده آمده بودم ...» و «کفران» محمدکاظم کاظمی شاعر افغانستانی است. که بسیاری از شعرها با آنچه در این سالها بر مردم و کشور افغانستان گذشته است، پیوند دارد. هر چند منکر احتمال تاویلهای دیگر برای بعضی شعرها نیز نمی توان بود، که گاه به عمد بوده است و گاه به اتفاق. محمدکاظم کاظمی‌، شاعری افغان است‌، اما در تحلیل و تبیین وضع و حال امروز ایرانیان‌، از بسیاری از شاعران ایرانی بهتر و دقیق‌تر سخن گفته است‌. «پیاده‌آمده بودم‌...» اولین مجموعه شعر کاظمی‌، نام او را به عنوان شاعری چیره‌دست در جامعة شعری ایران و افغانستان مطرح ساخت‌، هرچند کاستی‌هایی هم در آن مجموعه بود که کاظمی خود به آنها اعتراف کرده و آنها را پذیرفته است‌. اما هرچه گذشت‌، ذهن و زبان و تفکر شاعرانة کاظمی پخته‌تر شد و اکنون در نقطه‌ای ایستاده است که او را می‌توان از مثنوی‌سرایان موفق دو سه دهة اخیر به شمار آورد. «قصة سنگ و خشت‌» شامل بخش اعظم شعرهای «پیاده آمده بودم‌...» به اضافة گزینه‌ای از شعرهای جدید کاظمی است‌. «قصة سنگ و خشت‌» با شعر «سقفهای بی‌دیوار» سرودة سال 1367 آغاز می‌شود و با شعر «عموزنجیر باف‌» از سال 1382 پایان می‌یابد. بدین ترتیب‌، این کتاب‌، به واقع کارنامة شاعری محمدکاظم کاظمی است‌، چون تقریباً همة شعرهای قابل توجه او را در خود دارد. بسیاری از شعرهای این کتاب‌، اولین بار است که در مجموعه‌ای از این شاعر به چاپ می‌رسد.