جنگ یا صلح - در پاسخ به پیام نهضت آزادی - نقد و بررسی 1

کتاب «جنگ یا صلح - در پاسخ به پیام نهضت آزادی» اثری از علی صفایی حائری (عین . صاد) است که به صورت هوشمندانه و مستدل از نظام جمهوری اسلامی دفاع می‌کند. این کتاب پاسخ دقیقی به نامه‌ای است که در سال 1365 از سوی نهضت آزادی به برخی افراد، از جمله استاد علی صفایی حائری ارسال شد و در آن به مبانی و ارکان انقلاب و جنگ نقد وارد شده بود. نویسنده با تحلیل ریشه‌ای و موجز مبانی فکری نهضت آزادی، دیدگاه‌های آن‌ها را نقد می‌کند و معیارهای محکمی برای پاسخ به این نقدها ارائه می‌دهد.

درباره کتاب جنگ یا صلح

این کتاب نمونه‌ای برجسته از دفاع عقلانی و فکری از مبانی انقلاب اسلامی و اصول نظام است که به‌صورت مستقیم به نقدهای نهضت آزادی پاسخ می‌دهد. استاد صفایی حائری با نگاهی موشکافانه و مستند به بررسی نقدهای مطرح شده در آن نامه پرداخته و بر اساس فقه و اندیشه دینی، تناقضات و اشکالات آن‌ها را به خوبی نمایان ساخته است. کتاب، علاوه بر پاسخ به آن نامه خاص، معیارهایی کلی برای نقد مبانی فکری مخالفان انقلاب نیز ارائه می‌دهد و از این لحاظ اثری ماندگار و مهم به شمار می‌رود.

چرا باید این کتاب را خواند؟
مطالعه این اثر برای هر فردی که به دنبال فهم دقیق‌تر مبانی فکری انقلاب اسلامی و نقدهای مطرح شده در فضای فکری آن دوران است، ضروری است. این کتاب نه تنها پاسخ روشنی به اشکالات کلی که علیه انقلاب و جنگ مطرح می‌شود ارائه می‌دهد، بلکه راهنمایی برای تقویت تفکر نقادانه و شناخت دقیق‌تر اصول دفاع از انقلاب است. خواندن این کتاب به ارتقای سطح مباحث فکری و آگاهی سیاسی کمک می‌کند.

خواندن کتاب جنگ یا صلح را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

این کتاب به دانشجویان علوم سیاسی، معارف اسلامی، پژوهشگران تاریخ معاصر ایران، و همه علاقه‌مندان به مباحث انقلاب اسلامی و نقدهای سیاسی و فکری توصیه می‌شود. همچنین برای افرادی که می‌خواهند مبانی نظری انقلاب را به روشی مستدل و علمی دریابند و توانمندی‌های نقد و پاسخگویی به دیدگاه‌های مخالف را تقویت کنند، این کتاب منبعی راهگشا خواهد بود.

در بخشی از کتاب جنگ یا صلح می‌خوانیم:

ناچارم اظهار کنم (با تمام حرمتی که برای مردانی چون آقای بازرگان دارم) مردان متفکر نهضت از بینات و کتاب و میزان و احاطه در سطح لازم برخوردار نیستند و ناچار برداشت‌های آماری و استحسانی‌شان به گمراهی دست می‌دهد آن‌گونه که از موضع بالا حمله کنند و اصالت و اسلامیت انقلاب را زیر سؤال ببرند. اگر حکومتی از هدف چشم نپوشید باید تمامی نارسایی‌هایش را به دوش کشید و بدون توقع دست به کار شد و عذر این‌که نمی‌گذارند نیاورد؛ که برای کارگر بدون چشم‌داشت همیشه میدان کار هست و ما تجربه کرده‌ایم توکل این نیست که گلوی دشمن را باز کنی و دست دوست خود را ببندی سیره علی علیه‌السلام و امر قرآن و حکم عقل و سیره عقلا را نادیده بگیری و از مرحوم صاحب جواهر شاهد بیاوری و ولی‌فقیه را دعوت کنی که بیا و تقلید کن!