کتاب ارتجاع روشنفکری بعد از انقلاب اسلامی ن اثر تحقیقی در پی تبیین دقیق بحث ارتجاع روشنفکری، شاخصهای این ارتجاع و بیمارگونه بودن این جریان در سه بخش مفهوم روشنفکری، روشنفکری بیمار در ایران و ارتجاع روشنفکری در ایران تدوین شده است. بخش نخست با اشاره به معنای لغوی و تعاریف ارایه شده برای «روشنفکری»، به معنا و مفهوم روشنفکری و خاستگاه اصلی آن توجه دارد. نویسنده در این بخش مفهوم روشنفکری در ایران را بررسی میکند. همچنین با تبیین مفهوم روشنفکری، تفاوت روشنفکر حقیقی و غیرحقیقی را بررسی و انواع روشنفکری را تعریف و تبیین میکند. بخش دوم کتاب با نگاهی اجمالی و گذرا به پیشگامان روشنفکری در ایران، زمینهها و خاستگاه شکلگیری این جریان را در ایران تحلیل و بررسی میکند و پس از آن با ارایه گزارش و تحلیلی درباره تفکرات و عملکرد جریان روشنفکری تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، شاخصهای روشنفکری بیمار در ایران را به تفصیل بررسی میکند. این بخش، از دشمنی با دین و اعتقادات مذهبی، شیفتگی و خودباختگی در برابر غرب و اعتقاد به جهانبینی علمی به عنوان روشنفکری بیمار در ایران نام میبرد. در بخش سوم نیز پس از بررسی و تحلیل تفکرات و عملکرد جریان روشنفکری پس از انقلاب اسلامی ایران و مقایسه آن با عملکرد جریان روشنفکری پیش از انقلاب اسلامی، به تبیین روند و شاخصهای ارتجاع روشنفکری توجه میشود.