خانه‌ی زویا

کتاب «خانه‌ی زویا» اثری درخشان و ماندگار از میخائیل بولگاکف است که تصویری جهنمی و تکان‌دهنده از انحطاط و زوال جامعه‌ی شوروی در دهه‌های نخستین تأسیس آن ارائه می‌دهد. در این نمایشنامه، همانند بسیاری از آثار بولگاکف، تم مهاجرت حضوری قدرتمند دارد و نویسنده با مهارت و ظرافت تمام توانسته فضای دشوار آن دوران پراضطراب را به شکل دراماتیکی تصویر کند. بولگاکف در این اثر، مانند رمان معروفش «مرشد و مارگاریتا»، به شکلی هوشمندانه و فانتزی، واقعیت‌های تلخ زندگی در نظام سوسیالیستی را به تصویر می‌کشد تا اهمیت این دوران پرتنش و تناقض‌آمیز را بهتر به خواننده منتقل کند.

درباره کتاب «خانه‌ی زویا»

در بستر تحولات اقتصادی مهیج اما سرشار از بی‌عدالتی دهه‌های اولیه شوروی، «خانه‌ی زویا» داستان زن جوانی است به نام زویا که برای تحقق رویای مهاجرت، باید پول جمع کند. او با استفاده از سیاست اقتصادی جدید آن دوران و بهره‌گیری از روابط ناسالم رشوه‌خواری، محل سکونت استیجاری خود را به کارگاهی برای دوزندگی و مد تبدیل می‌کند، اما پشت پرده این کسب و کار قانونی، دنیایی از فعالیت‌های غیرمشروع و زیرزمینی وجود دارد. همه چیز زمانی پیچیده‌تر و خطرناک‌تر می‌شود که قتلی در همین کارگاه رخ می‌دهد و زویا درگیر پرونده‌ای جنایی می‌شود که سرنوشت او و اطرافیانش را تغییر می‌دهد. بولگاکف با به تصویر کشیدن این ماجرا، نه‌تنها سرگذشت فردی زن جوانی را روایت می‌کند، بلکه پرده از واقعیت‌های سخت و تلخ جامعه‌ای برمی‌دارد که میان سیاست، فساد، فقر و امیال شخصی دست و پنجه نرم می‌کند. چرا باید «خانه‌ی زویا» را خواند؟

کتاب «خانه‌ی زویا» کلید فهم پیچیدگی‌های جامعه شوروی در دوره‌ای است که آرمان‌های سوسیالیستی با واقعیت‌های تلخ زندگی روزمره در تضاد شدید بودند. بولگاکف با زبان فانتزی و خیالی خود، خطوط نازک و شکننده بین رویا و واقعیت را آشکار می‌سازد و نشان می‌دهد چگونه سیاست و فساد می‌توانند زندگی افراد را به مسیرهای مخرب و تاریکی سوق دهند. خواندن این اثر برای کسانی که به تاریخ و ادبیات روسیه علاقه‌مندند، فرصتی است تا تصویری عمیق و واقع‌گرایانه از دوران سرنوشت‌ساز شوروی را از زبان یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان معاصر این کشور تجربه کنند. همچنین، هر فردی که به داستان‌های دراماتیک سرشار از تعلیق، تراژدی و نقد عمیق اجتماعی مشتاق است، این کتاب را گنجینه‌ای ارزشمند خواهد یافت.

خواندن کتاب «خانه‌ی زویا» را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

علاقه‌مندان به ادبیات روسی و آثار میخائیل بولگاکف، کسانی که به تاریخ، سیاست و اجتماع شوروی و دوران سوسیالیستی علاقه‌مندند، دوستداران نمایشنامه‌ها و آثار دراماتیک، با فضای اجتماعی و تاریخی، افرادی که به مطالعه موضوعات مهاجرت، فساد و عدالت اجتماعی توجه دارند، مخاطبانی که به آثاری با رویکرد فانتزی و سمبلیک برای نمایش واقعیت‌های تاریخی گرایش دارند. «خانه‌ی زویا» فراتر از یک داستان ساده است؛ این یک سفر به اعماق تاریکی و تناقض‌های انسانی و اجتماعی است که خواننده را با چالش‌های بزرگ فردی و جمعی آن دوران روبه‌رو می‌کند. مطالعه این اثر به شما کمک می‌کند تا دیدی عمیق‌تر نسبت به تاریخ و فرهنگ شوروی پیدا کنید و ارزش ادبیات را در بازتاب واقعیت‌های تاریخی بهتر درک نمایید.

در بخشی از کتاب «خانه‌ی زویا» می‌خوانیم

آبالیانینف: امروز سر و کله‌ی‌یه دراز ولگرد چکمه پوش که بوی الکلش از ده فرسخی آدمو منگ می‌کرد، تو اتاقم پیدا شد و گفت« شما گراف سابق»… گفتم ببخشین منظورتون از گراف سابق چیه؟ مگه من چم شده؟ برام جالبه بدونم. من که سـر و مـرو گنده در خدمت شمام. زویا: بعد چی شد؟ آبالیانینف: تصورشو بکنین. جواب داد «شما رو باید تو موزه‌ی انقلاب گذاشت». موقع گفتن جمله ش هم ته سیگارشو با پا روی فرش خاموش کرد. زویا: خب، بعد؟ آبالیانینف: بعدش داشتم با تراموا می‌اومدم پیش شما که جلو باغ زاالگیچسکی‌یه نوشته دیدم: « امروز مرغ سابق به نمایش گذاشته می‌شود». این قدر برام جالب بود که از تراموا پیاده شدم و از نگهبان پرسیدم «ببخشین میشه بفرمایین تو حکومت شوروی منظور از مرغ سابق چیه؟ » جواب داد «خروس تاج دار». به نظرم یکی از این پروفسور‌های کلّاش کمونیست، ‌یه کار چندش‌آوری با مرغ بیچاره کرده و مرغه تبدیل شده به خروس. همه چی به ذهنم رسید. قسم می‌خورم. هرچی جلوتر می‌رفتم به مغزم میزد که ببر سابق حالا احتمالاً فیله. وحشتناکه، نه!