کتاب آتایا دومین مجموعه شعر کلاسیک علیرضا آذر است که برای نخستین‌بار در سال 1392 منتشر شد و تا سال 1398 به چاپ شانزدهم رسید. این مجموعه، سرشار از شور عاشقانه، زخم‌های عاطفی و تصویرهایی پرحرارت از رنج و دلدادگی است. آذر با زبان خاص و موسیقایی خود، تجربه‌های زیسته و احساسات سرشارش را در قالب‌هایی چون غزل و مثنوی عرضه کرده و شعرهایی خلق کرده که میان دل و ذهن مخاطب پل می‌زنند.

خواندن کتاب آتایا را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

آتایا مناسبِ دوست‌داران شعر کلاسیک فارسی است، به‌ویژه کسانی که به شعر عاشقانه، غزل‌های نوین، و زبان احساسی و پرشور علاقه‌مندند. همچنین این مجموعه می‌تواند دل‌نشینِ مخاطبانی باشد که از شعر برای تسکین دردها یا شریک‌شدن در تجربه‌های عاطفی مشترک استفاده می‌کنند. علاقمندان به آثار شاعرانی مانند حسین منزوی، فروغ فرخ‌زاد یا قیصر امین‌پور نیز با فضای این کتاب احساس نزدیکی خواهند کرد.این کتاب، اثری است برای کسانی که می‌خواهند درون شعر غوطه‌ور شوند، با واژه‌ها بسوزند، و در سطر به سطر آن، ردپای عاشقیِ دیوانه‌وار را دنبال کنند.

در بخشی از کتاب آتایا می‌خوانیم:

لیلی بنشین خاطره‌ها را رو کن
لب وا کن و با واژه بزن جادو کن
لیلی تو بگو،حرف بزن،نوبت توست
بعد از من و جان کندن من نوبت توست
لیلی مگذار از دَم ِ خود دود شوم
لیلی مپسند این همه نابود شوم
لیلی بنشین، سینه و سر آوردم
مجنونم و خونابِ جگر آوردم
مجنونم و خون در دهنم می رقصد
دستان جنون در دهنم می رقصد
مجنون تو هستم که فقط گوش کنی
بگذاری‌ام و باز فراموش کنی
دیوانه‌تر از من چه کسی هست،کجاست
یک عاشق ِ این‌گونه از این دست کجاست
تا اخم کنی دست به خنجر بزند
پلکی بزنی به سیم آخر بزند
تا بغض کنی،درهم و بیچاره شود
تا آه کِشی،بندِ دلش پاره شود
ای شعله به تن،خواهرِ نمرود بگو
دیوانه‌تر از من چه کسی بود،بگو
آتش بزن این قافیه‌ها سوختنی ست
این شعر ِ پُر از داغ ِ تو آتش زدنی ست
ابیاتِ روانی‌شده را دور بریز
این دردِ جهانی‌شده را دور بریز
من را بگذار عشق زمین‌گیر کند
این زخم سراسیمه مرا پیر کند
این پچ‌پچه‌ها چیست رهایم بکنید
مردم خبری نیست رهایم بکنید
من را بگذارید که پامال شود
بازیچه‌ی اطفال کهن سال شود
من را بگذارید به پایان برسد
شاید لت و پارم به خیابان برسد….