کتاب، آینه جادو ثمرهٔ تجربهٔ ده سال مستندسازی آوینی است. اما آن چه این کتاب را از دیگر کتب سینمایی متمایز می‌سازد، نگاه فلسفی - عرفانی حاکم بر مباحث آن است. نگاهی که برای طرح آن، تنها داشتن تخصص سینمایی کافی نیست. آینهٔ جادو تنها کتابی است که در زمان حیات آوینی و با نظارت خود وی منتشر شده است. مادهٔ اولیهٔ مباحث کتاب، جزوه‌ای دانشگاهی بوده که برای یک ترم تدریس در مجتمع دانشگاهی هنر، توسط نگارنده فراهم شده بود که بعدها به‌صورت کنونی بسط پیدا کرد و در فاصلهٔ میان مهرماه 1367 تا اردیبهشت‌ماه 1369 در فصل نامهٔ سینمایی "فارابی" و ماه نامهٔ "سوره" منتشر شد. کتاب حاضر جلد اول از مجموعه سه‌جلدی «آینه جادو» ست که مقالات نویسنده در طی سال‌های 67 تا 69 را در بر می‌گیرد تجربیات نویسنده در زمینه نویسندگی، کارگردانی و بالخصوص مونتاژ بوده است و خودش می‌گوید که کلمه‌به‌کلمه این حرف‌ها را در پای میز «مو ویلا» تجربه کرده است و البته برای نگاشتن مقالاتی این‌چنین، فقط تجربه سینمایی نمی‌تواند کافی باشد. نگاه کتاب را از آن لحاظ که دارای هویتی فلسفی و مذهبی نیز هست می‌توان بدیع و بی‌سابقه دانست. عناوین بعضی از بخش‌های کتاب عبارت‌اند از: جذابیت در سینما؛ مونتاژ به‌مثابه معماری سینما؛ آینه جادو؛ قاب تصویر و زبان سینما؛ جادوی پنهان و خلسه نارسیسی؛ زبان، تلویزیون و سینما، و اوقات فراغت؛ درباره ارتباطات؛ رمان، سینما و تلویزیون؛ تأملاتی در ماهیت سینما.